اصولگرایان ۱۰نامزد نهایی خود را برای انتخابات ریاستجمهوری سیزدهم معرفی کردهاند و بسیاری از آنان نیز برنامههای خود را بهتدریج در گفتوگوهای رسانههای مطرح کردهاند. با این حال اصلاحطلبان حتی یک نامزد انتخاباتی نیز معرفی نکردهاند و جواب قطعی درخصوص حضور این نامزدها به مردم ندادهاند. در این باره با علیمحمد نمازی عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران گفتوگو کردیم.
آقای نمازی چرا اصلاحطلبان همانند اصولگرایان نامزدهای انتخاباتی خود را معرفی نمیکنند؟
این را باید از نهاد اجماعساز پرسید، چون من عضو آن نیستم.
این سوال را از شما بهعنوان یک چهره اصلاحطلب و بهعنوان تحلیل شخصی خودتان میپرسیم؛ چرا نامزدها و برنامههای انتخاباتی اصلاحطلبان مشخص نمیشود؟ مردم باید به کدام برنامه رای بدهند؟
قرار شده نامزدهای اصلاحطلب ثبتنام کنند و بعد از تصمیم شورای نگهبان نامزد نهایی معرفی شود. اصولگرایان مطمئن هستند مشکلی از لحاظ بررسی و تایید صلاحیت ندارند، اما اصلاحطلبان هیچ اعتماد ندارند که نامزدشان تایید شود. با توجه به تنگناهایی که وجود دارد اعلام شده نامزدهای احزاب عضو شورای جبهه اصلاحطلبان ثبتنام خودشان را انجام دهند و بعد تصمیمگیری شورای نگهبان و اعلام نتیجه اگر نامزدی تایید شد روی آن بحث کنند.
خیلی از چهرههای مطرح شده این چند وقت از جمله آقای محسن هاشمی رفسنجانی، اسحاق جهانگیری و محمدجواد ظریف بعید به نظر میرسد مشکل تایید صلاحیت داشته باشند و به نظر میرسد خود اصلاحطلبان هستند که نمیتوانند به نتیجه برسند. قبول دارید؟
این را باید از آقای مرعشی سخنگوی کارگزاران پرسید.
فکر نمیکنید این بیرغبتی نامزدهای اصلاحطلبان به این علت است که میدانند مشارکتی شکل نمیگیرد که بخواهند رای بیاورند؟
خیر. اینطور نیست. حداقل در حزب کارگزاران که من عضو شورای مرکزی آن هستم انگیزه دارند در انتخابات حضور فعال داشته باشند. این بیانگیزگی هم که شما بهنحوی از زبان آقای محسن هاشمی بیان کردید بیشتر ناشی از این بوده که کاندیداتوری آسید حسن خمینی بعد از مشورت با مقام رهبری رد شده؛ این یک خرده فضای نامزد شدن اصلاحطلبان را سرد کرد. اصلاحطلبان به توافق رسیده بودند که آسید حسن بیاید و بهعنوان کاندیدای مورد ائتلاف وارد عرصه شود، ولی وقتی ایشان به واسطه آن مشورتشان از کاندیدا شدن منصرف شدند، الآن فضای خوبی در اصلاحطلبان نیست؛ در عین حال انگیزه دارند که بخواهند در انتخابات نامزد داشته باشند، ائتلاف کنند و فعالیت داشته باشند.
نمیترسید متهم به بیبرنامگی در انتخابات شوید. کدام نامزد میتواند ۲ماه مانده به انتخابات همچنان برنامه ریاستجمهوری نداشته باشد؟
اگر نیاز شد احزاب عضو جبهه اصلاحطلبان برنامه در اختیار این نامزدها قرار میدهد و آنها را از این لحاظ پشتیبانی میکنند. در حال حاضر معتقدیم باید یک اجماع و اقبال ۳جانبه از سوی مردم، نامزدها و حاکمیت به یکی از نامزدها شکل بگیرد و بعد برنامه نامزدها نیز مشخص خواهد شد.
خب چرا بعد از آقای سیدحسن خمینی از ظرفیت آقای ظریف استفاده نمیشود. روزهای اخیر نیز یک بار دیگر مطرح شده که ایشان میتوانند نامزد اصلی اصلاحطلبان باشند؟
ایشان جزو گزینههای مطرح حزب کارگزاران است؛ تاکید میکنم مطرح و نه قطعی. آقای ظریف جزو گزینههای مطرح برخی احزاب اصلاحطلبی و نه همه آنان است.
این امکان وجود دارد که پایان کار به یک گزینه واحد نرسید و مثل انتخابات۹۸ تنها حزب کارگزاران نامزد معرفی کند؟
فعلا نمیشود این قضاوت را کرد. همه حالات ممکن است ولی آنچه مسلم است اصلاحطلبان هنوز به ارزیابی مشخصی از آنچه در آینده رخ خواهد داد نرسیدهاند و چشمانداز روشنی از تحولات انتخاباتی ندارند.