“واشنگتن پست” درگزارشی با هدف تحلیل نشست مشترک روسای جمهور آمریکا و ورسیه در ژنو می نویسد: «از این نشست انتظار چندانی نمی رود. برخی معتقدند دو طرف در جریان این نشست به دنبال احیای فضای “پیش بینی پذیری” و “ثبات” در روابط دوجانبه خود هستند که همین هدف گذاری هم با توجه به عمق و شدت تنش ها و شکاف ها میان دو طرف، هدف‌گذاری بلندپروازانه ای به حساب می آید ».
به گزارش”واشنگتن پست” در گزارشی به نشست دوجانبه “ولادیمیر پوتین” رئیس جمهور روسیه با “جو‌بایدن” رئیس جمهور آمریکا در بحبوحه اوج گیریِ قابل توجه تنش ها میان کرملین و کاخ سفید پرداخته و به طور خاص به این مساله اشاره کرده که بعید است برگزاری این نشست، آن هم در شریطی که روابط دو طرف در بدترین حالت ممکن است، دستاورد چندانی را با خود به همراه داشته باشد.
واشنگتن پست در این رابطه می نویسد: «روز سه شنبه(25 خرداد ماه)، “جو بایدن” رئیس جمهور آمریکا در آستانه دیدار خود در روز چهارشنبه 26 خردادماه با “ولادیمیر پوتین” رئیس جمهور روسیه، وارد شهر ژنو شد. سفرِ بایدن به ژنو در ادامه تور اروپایی او و بازدیدش از بریتانیا و بلژیک قرار دارد. وی در جریان این سفرها، با رهبران گروه هفت کشور صنعتی جهان G7، ناتو، و اتحادیه اروپا دیدار کرد. جو بایدن با دلخوری از میزان همبستگی کمِ متحدان آمریکا اعلام کرد که “آن ها باور دارند که اگر وی تعهدی را متقبل شود، (برخلاف ترامپ) قطعا به آن عمل خواهد کرد”. بسیاری از جریان های سیاسی و رسانه ای آمریکایی، دیدار روز چهارشنبه بایدن با پوتین را به نوعی مواجهه وی با یکی از قدرتمندترین دشمنان آمریکا توصیف کرده اند.
بسیاری از ناظران و تحلیلگران، انتظار چندانی از دیدار مشترک بایدن با پوتین ندارند. “جن ساکی” سخنگوی کاخ سفید در مورد این دیدار می گوید: “هدف اصلی از این ملاقات، احیای فضای پیش بینی پذیری و ثبات در روابط دوجانبه آمریکا با روسیه است”. برخی از کارشناسان حتی بر این باورند که یکچنین هدف گذاری برای این نشست نیز با توجه به عمق تنش ها و خصومت میان آمریکا و روسیه در برهه زمانی کنونی، تا حدی زیادی بلندپروازانه است.
ظاهرا پس از نشست مشترک رهبران روسیه و آمریکا، قرار نیست که آن ها در یک کنفرانس خبری شرکت کنند. این مساله تا حد زیادی با رویکرد “دونالد ترامپ” در دیدار با پوتین در سال 2018 در هلسینکی فنلاند که هر دو طرف پس از دیدارشان در یک کنفرانس خبریِ گرم شرکت کردند، در تضاد است. در آن زمان گزارش های زیادی مبنی بر دخالت روسیه در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 آمریکا نیز منتشر شده بود. بایدن پس از رسیدن به کرسی ریاست جمهوری و در جریان یک مصاحبه تلویزیونی، به وضوح پوتین را “قاتل” نامید و تاکید کرد که وی هیچ روح انسانی ندارد. برخی معتقدند که بایدن در جلسه روز چهارشنبه خود با پوتین، شاید بخواهد بجای یافتن نقاط مشترک، تا حدی تصویر خود را نزد رهبری روسیه تلطیف کند و زمینه را برای تعاملات بیشتر فراهم فراهم سازد.
بایدن در دوره ریاست جمهوری خود همواره تاکید داشته که دموکراسی ها در امر خدمت رسانی به مردم، موفق‌تر از رژیم های اقتدارگرا هستند. او پوتین را فردی اقتدارگرا می داند و عملا وی را به مثابه چالشی قابل توجه در برابر این ایده ارزیابی می کند. بایدن همچنین در ملاقات خود با پوتین احتمالا سعی می کند تا به پوتین این پیام را برساند که آمریکا از سیاست دوران ترامپ که نوعی مصالحه با نظام های سیاسی نظیر روسیه(به عنوان چالشگران جدی برای آمریکا) است، فاصله گرفته است.
در آستانه دیدار بایدن با پوتین، بسیاری از جمهوریخواهان قویا به بایدن فشار آورده و می آورند که وی باید تا جای ممکن به پوتین سخت گیری کند و اجازه ندهد که وی در این رابطه احساس قدرت کند. آن ها به طور خاص به این مساله اشاره می کنند که وقتی ترامپ در قدرت بود، دموکرات ها او را به رویکردهای ضعیف در برابر پوتین محکوم می کردند و اکنون که خود در قدرت هستند باید رویکردی منطقی، متناسب با شعارهایشان نشان دهند.
بایدن در نخستین ماه حضور خود در قدرت، تحریم هایی را علیه دولت روسیه به دلیل آنچه مشارکت آن در انجام حملات سایبری علیه آمریکا عنوان شده بود، وضع کرد. دولت بایدن همچنین به دلیل نوع برخورد دولت روسیه با “الکسی ناوالنی” منتقد سرشناس سیاسی روسیه نیز علیه آن تحریم هایی را وضع کرد. دولت بایدن به طور خاص در مورد مسائل اصلی مرتبط با روسیه نظیر نوعِ رویکرد آن به اوکراین و همچنین تحرکات آن در به سرانجام رساندن خط لوله انتقال گاز “نوراستریم دو”(به آلمان) نیز اقدامات سخت گیرانه زیادی را انجام داده است. تمامی این قبیل اقدامات نشان می دهند که بایدن و دولت وی بنا دارند تا در دوره حضور خود در قدرت، با نشان دادن رویکردی تهاجمی به روسیه، عملا از شدت آنچه پیشروی های مسکو در عرصه بین المللی(که به ضرر آمریکا هستند) خوانده می شود، بکاهند.
با این همه، پوتین نیز به احتمال فراوان در جریان نشست با بایدن، خط قرمزهای خود را ارائه خواهد کرد. در این رابطه می توان به نگرانی های روسیه در مورد الحاق احتمالی اوکراین به ناتو و یا استقرار نظامیان آمریکایی در این کشور و همچنین مداخله قدرت های غربی در بلاروس که یکی از متحدان نزدیک دولت روسیه است اشاره کرد.
رسانه های دولتی روسیه، تصویر رهبری قدرتمند و با اعتماد به نفس را از پوتین در جریان دیدار پیش رو با بایدن ارائه کرده اند. از نظر کرملین، روسیه در شرایط کنونی یک رقیب قدرتمند برای آمریکا است که قادر است فشارهای اقتصادی، مالی، سیاسی و نظامی آن را(و همچنین دیگر فشارهای آن را) به بهترین نحو خنثی سازد.
برخی ناظران و تحلیلگران بر این باورند که دولت جدید آمریکا عمده توجه و تمرکز خود را به تهدید چین و پیشروی های آن در عرصه بین المللی قرار داده و در این راستا، امکان دارد تا برخی نیروهای چالشگرِ دیگر نظیر روسیه را فعلا از اولویت خارج سازد. از این منظر، عده ای از تحلیلگران معتقدند که شاید اساسا دولت بایدن بر خلاف بسیاری از ارزیابی ها، رویکردی توام با سازشکاریِ بیشتر را درمورد روسیه در پیش گیرد. در این راستا، ناظران اینگونه تحلیل می کنند که وقتی کاخ سفید می گوید خواهان پیش بینی پذیری و ثبات در روابط با روسیه است، پوتین به خوبی می داند که چه کند تا امتیازهای لازم را از طرف آمریکایی اخذ کند و سپس پیش بینی‌پذیری مد نظر آمریکا را ایجاد کند.
البته که عده ای از تحلیلگران بر این باورند که شرایط خاص سیاسی و اقتصادی روسیه در برهه کنونی تا حدی پوتین را نیز واداشته تا به دنبال پیش بینی پذیری و ثبات در روابط دوجانبه با آمریکا باشد. این دسته بر این باورند که شرایطِ نه چندان مساعد اقتصادی روسیه، عملا دستان دولت این کشور را در مدیریت تمام و کمال دلبخواهانه مسائل بین المللی این کشور، بسته است. اگر پوتین در این چهارچوب بتواند مسائل خارجی خود با آمریکا را مدیریت کند، بدون تردید از فرصت و قدرت بیشتری جهت مواجهه با چالش های قابل توجه سیاسی و اقتصادی(در بعد داخلی روسیه) برخوردار خواهد بود».