مجله «آسیا ان» در شماره تازه خود، در مقاله‌ای، به روابط فراز و نشیب دار ایران و کره جنوبی پرداخته است. در این مطلب، به‌طور ضمنی، به دولت کره جنوبی برای پیروی از سیاست‌های تحریمی ایالات متحده علیه ایران، انتقاد شده است.
در شماره جدید مجله سه زبانه (انگلیسی، عربی و کره‌ای) «آسیا ان» که توسط انجمن رونامه‌نگاران آسیا، در سئول ـ پایتخت کشور کره جنوبی ـ منتشر می‌شود، در مقاله‌ای مطبوعاتی با عنوان «ایران ـ کره؛ خیلی دور، خیلی نزدیک»، آمده است:
«در دهه ۶۰ و ۷۰ ایران و کره دو کشور بودند که هر دو دوست داشتند پیشرفت کنند. در ابتدا، ایران سرعت پیشرفت بیشتری داشت. اما در ادامه، کره جنوبی با سرعت بیشتری در مسیر توسعه حرکت کرد. در این سال‌ها، دو کشور معمولا روابط خوبی داشته‌اند. اما از چند ماه پیش، چالش‌های سیاسی و اقتصادی ایران و آمریکا، به روابط ایران و کره نیز لطمه زد.
حدود ۴۵ سال پیش، شهرداران تهران و سئول، تفاهمنامه ای امضاء کردند که بر اساس آن، خیابانی در سئول به نام تهران نامگذاری شد و خیابانی در تهران نیز به نام سئول.
خیابان تهران در پایتخت کره جنوبی، به طول چهار کیلومتر، الان یکی از مراکز تجاری و اداری مهم در شهر سئول است. در چند دهه‌ی گذشته، برج‌هایی در این خیابان ساخته شد که نشانه‌ای از پیشرفت اقتصادی کره جنوبی بود.
در خیابان سئول در تهران نیز، به طول سه کیلومتر، یکی از بزرگترین باشگاه‌های ورزشی ایران، ساختمان کمیته ملی المپیک ایران و محل برگزاری نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران قرار دارد. زمانی شهربازی بزرگ تهران هم در کنار چند هتل بزرگ در این خیابان بود که بعدا به خارج از شهر منتقل شد.
همچنین حدود ۲۰ سال پیش پارکی به‌نام سئول در نزدیکی این خیابان تاسیس شد. این پارک که درخت‌های خاصی در آن کاشته شده است، به مناسبت چهل سالگی روابط دو کشور، به ابتکار شهردار تهران تاسیس شد. یک مرکز خرید بزرگ نیز در نزدیکی سفارت کره جنوبی در تهران، به نام «سئول» تاسیس شد که فروشگاه‌ها و کافه‌های مختلف در آن قرار دارند».
در این متن که به قلم علیرضا بهرامی، روزنامه‌نگار ایرانی عضو انجمن روزنامه‌نگاران، نوشته و همزمان در پایگاه خبری «آسیا ان» منتشر شده، همچنین آمده است: «کره جنوبی به‌خاطر مسابقه‌های ورزشی بین ورزشکاران دو کشور در ذهن مردم ایران، یک کشور شناخته شده است. همچنین برندهای کره‌ای در بازار اتوموبیل و وسایل الکترونیکی و لوازم خانگی، حضور موفقی داشته‌اند. چند سال پیش در همین رسانه مقاله‌ای نوشتم درباره خیابان جمهوری در تهران که پر بود از تابلوهای «سامسونگ» و «ال جی» در مغازه‌هایی که تلویزیون‌های سامسونگ و ال جی می‌فروختند؛ درحالی‌که خودروهای کره‌ای هیوندای و کیا در خیابان حرکت می‌کردند و رهگذران نیز تلفن‌های همراه سامسونگ در دست داشتند.
از چند ماه پیش که برندهای کره‌ای به‌خاطر تحریم‌های اقتصادی آمریکا، بازار ایران را ترک کردند، برندهای چینی و ایرانی جای آنها را گرفتند. تابلوهای این خیابان همگی تغییر کردند و دیگر از اجناس کره‌ای اثری نبود. اکنون که گفته می‌شود ممکن است تحریم‌های رییس جمهور ترامپ توسط رییس جمهور بایدن لغو شود، بعید به نظر می‌رسد که برندهای کره‌ای به‌راحتی به این بازار بتوانند برگردند.
با این حال، گروهی از جوانان ایرانی همچنان طرفدار گروه‌های موسیقی کره‌ای هستند، سریال‌های کره‌ای تماشا می‌کنند و حتا برخی از آنها، برای تحصیلات دانشگاهی، کره جنوبی را به اروپا و آمریکا ترجیح می دهند؛ هرچند که در رسانه‌های ایران، اقدام دولت کره در توقیف ۷ میلیارد دلار از دارایی‌های ایران، بسیار سرزنش شد.
با این اوصاف، نمی‌توان گفت که ذهنیت مردم درباره کره جنوبی اصلا منفی نشده است، و نمی‌توان گفت که ذهنیت مردم ایران درباره کره جنوبی کاملا منفی شده است؛ چراکه آنجا که دیپلماسی سیاسی به بن بست می‌رسد، دیپلماسی فرهنگی کار می‌کند.
البته یک ضرب‌المثل فارسی می‌گوید، همیشه خراب کردن از ساختن راحت‌تر است».