«ریچارد سیلورستین» روزنامه‌نگار یهودی در یادداشتی در پایگاه خبری «میدل ایست آی» نوشته است، حملات سایبری علیه ایران، به عزم این کشور می‌افزاید.
در این یادداشت آمده است، هفته گذشته روزنامه «هاآرتص» مدعی شد که «حمله اخیر به پمپ بنزین‌ها» در ایران بخشی از کمپین جنگ‌افزاری سایبری این رژیم با هدف ضربه زدن به زیرساخت‌های ایران و ایجاد تنش و تفرقه و ایجاد بی‌ثباتی در این کشور بود.
سیلورستین از هاآرتص نقل می‌کند: «مقامات امنیتی اسرائیل اخیراً بر روی جامعه ایرانی یا دستکم طبقه متوسط شهری تحصیل‌کرده آن متمرکز شده‌اند. آن‌ها معتقدند که این گروه آسیب به کیفیت زندگی خود را بر نمی‌تابند و امیدوارند که با سخت شدن اوضاع، این ایرانی‌ها فشاری قابل توجه به حکومت وارد کنند».
این روزنامه‌نگار یهودی افزود، نقطه ضعف کلیدی این رویکرد صهیونیست‌ها این است که فرض را بر این می‌گذارد که مردم ایران تصمیمات سیاسی خود را صرفاً بر اساس رفاه مادی خود اتخاذ می‌کند. چنین رویکردی این حقیقت را نادیده می‌گیرد که ایرانی‌ها چنین تصمیماتی را بر اساس طیف گسترده‌تری از عوامل از جمله غرور ملی، حق حاکمیت و حفظ حقوق ملی اتخاذ می‌کنند.
وی می‌افزاید: «برنامه هسته‌ای ایران فقط یکی از موارد افتخار برای ایرانیان است بلکه به آن به‌عنوان یک عنصر دفاعی کلیدی در زرادخانه راهبردی کشور برای محافظت از آن در برابر دشمنان نگریسته می‌شود. نمی‌توان ایرانی‌ها صرفاً با ایجاد اخلال اقتصادی متقاعد کرد».
سیلورستین به نقل از کارشناس نظامی روزنامه «اسرائیل هیوم» می‌نویسد: «هرکس که امید داشته باشد بتواند میان مردم ایران و رهبران این کشور شکاف ایجاد کند در اشتباه بوده و چنین چیزی برای بار اول اتفاق نمی‌افتد. این رژیم چالش‌های بسیار بدتری را پشت سر گذاشته که یکی از بدترین آن‌ها تحریم‌های فلج‌کننده آمریکا است. آن‌ها نتوانستند امیدی برای شورش ایجاد کنند. تجربه گذشته این درس را به همراه دارد که اسرائیل فاقدراهبرد روشن است و بر اساس تکانه‌سازی‌هایی نگران‌کننده عمل می‌کند».
او در یادداشت خود با اشاره به حمله سایبری اخیر آورده است: «اسرائیل اولین کشوری است که چنین کارزار نظام‌مند و طولانی‌مدتی از صدمه به زیرساخت‌های حیاتی غیرنظامی متعلق به تمام یک ملت را با هدف تحریک تغییر رژیم به راه می‌اندازد. جهان باید به این مسئله توجه زیادی داشته باشد زیرا بدون شک، جنگ بین ملت‌ها در آینده چنین شکلی خواهد داشت».
سیلورستین می‌افزاید: «بدون ایجاد مقررات بین‌المللی در این زمینه، کشورهای مختلف به‌طور فزاینده و بی‌رویه‌ای جنگ‌های سایبری را به راه خواهند انداخت. همانطور که کنوانسیون ژنو روش‌های مجاز جنگ ذکر می‌کند، باید از مدت‌ها پیش یک کنوانسیون ژنو درباره جنگ‌افزارهای سایبری تهیه می‌شد».
او در ادامه به نظرسنجی اخیر دانشگاه مریلند اشاره کرده و می‌نویسد، نتایج این نظرسنجی نشان داد که علی‌رغم تحریم‌های اقتصادی، بخش قابل توجهی از مردم ایران همچنان از برنامه هسته‌ای این کشور حمایت می‌کنند. علاوه بر این، ایرانی‌ها رهبران خود را به‌خاطر تحریم‌ها یا دشواری‌هایی که در نتیجه تحریم‌ها متحمل شده‌اند مقصر نمی‌دانند.
وی می‌افزاید: «به عبارت دیگر، سال‌ها تحریم بر سر برنامه هسته‌ای ایران، آنطور که قصدش بود، به تضعیف چشمگیر رژیم منتج نشده است. راهبرد فعلی دولت بایدن در حال شکست خوردن است».
در ادامه این یادداشت آمده است، مردم ایران بابت اخلال در پمپ بنزین‌ها یا سیستم حمل‌ونقل ریلی یا شبکه توزیع گاز مقامات کشورشان را مقصر نمی‌دانند «بلکه آن‌ها متوجه هستند همانطور که تحریم‌ها به‌عنوان اقدام تنبیهی علیه آن‌ها وضع شد، این حملات نیز از همین دست هستند. این‌ها نتیجه تلاش‌های دشمن خارجی کشور هستند. چنین اقداماتی به‌جای صدمه رهبران [ایران]، به آن‌ها مصونیت می‌بخشد».
سیلورستین در ادامه، اقداماتی نظیر پرواز بمب‌افکن آمریکایی در منطقه با اسکورت جنگنده‌های رژیم صهیونیستی و امارات متحده و همچین آموزش سربازهای این رژیم توسط تفنگ‌داران دریایی آمریکایی را «اقدامات نمایشی و نه سیاست» توصیف کرد و نوشت: «این کارها نه موجب بازدارندگی و نه نرم شدن عزم ایرانی‌ها خواهد شد».
این روزنامه‌نگار یهودی ساکن آمریکا می‌نویسد: « اگر آمریکا واقعاً قصد دارد به “تهدید” هسته‌ای ایران خاتمه دهد باید با احترام با ایران برخورد کند. آمریکا باید همان اجازه‌ای که به دیگر کشورهای هسته‌ای داده، به ایران هم بدهد. این کشور باید با مهار قابلیت اتمی اسرائیل، به ایران ثابت کند که اسرائیل تهدیدی برای آن محسوب نمی‌شود. آمریکا باید ایران را به‌رسمیت بشناسد و روابط خود را با آن عادی‌سازی کند. این کشور باید تحریم‌ها را برداشته و تبادلات عادی را از سر گیرد».
سیلورستین در پایان می‌نویسد: «فقط در این صورت آمریکا می‌تواند از ایران انتظار داشته باشد که برنامه هسته‌ای خود و شاید حتی برنامه موشک‌های هسته‌ای و اتحاد با نیروهای منطقه‌ای از جمله حزب‌الله و حوثی‌ها را محدود کند. اما هیچ راهی وجود ندارد که غرب بتواند با زدن یک بشکن از ایران بخواهد به‌صورت یکجانبه خلع سلاح شود. چنین اتفاقی رخ نخواهد داد».
هفته گذشته بود که ارائه سوخت در برخی جایگاه‌های سوخت ایران دچار مشکل شد و در پی آن ساعاتی بعد مرکز ملی فضای مجازی اعلام کرد: ساعت ۱۱ صبح روز سه شنبه (۱۴۰۰/۰۸/۰۴) مرکز فتا گزارشی درخصوص حمله سایبری به سامانه هوشمند سوخت کشور اعلام کرده و به تبع آن جایگاه‌ها در ارایه خدمات سوخت‌رسانی از مدار خارج شدند.
علاوه بر روزنامه هاآرتص، «یوسی یهوشواع» تحلیلگر نظامی روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارونوت» نیز در اظهاراتی به صورت غیرمستقیم به حضور رژیم صهیونیستی در پشت‌پرده حمله سایبری دیروز به پمپ‌بنزین‌های ایران اشاره کرد و گفت: «به نظر می‌رسد مسوولان این حمله سایبری قصد ندارند تنها به حملات هوایی به سوریه و دیگر کشورها علیه اهداف ایرانی اکتفا کنند و اساسا منتظر نمی‌مانند تا آمریکایی‌ها به توافقاتی درباره پرونده هسته‌ای برسند، آن‌هم در زمانی که ایران برای تعمیق نفوذ خود در عراق و سوریه تلاش می‌کند».
در مقابل به گزارش وب‌سایت اینترنتی روزنامه یدیعوت «وای‌نت»، گروهی که خود را «عصای موسی» (Moses Staff) نامیده، فایلی را منتشر کرده که شامل مشخصات کامل نیروهای گردان رزمی ارتش رژیم صهیونیستی است. این اطلاعات، شامل مشخصات صدها نظامی این ارتش از جمله نام، ایمیل، آدرس منزل و شماره تلفن است.
چند روز بعد، روزنامه صهیونیستی «جروزالم‌پست» مدعی شد که گروه هکری ایرانی موسوم به «سایه سیاه» (Black shadow) سرورهای شرکت اینترنتی رژیم صهیونیستی «سایبرسرو» (Cyberserve) را مورد حمله هکری قرار داده و آن را از دسترس خارج کرده و تهدید به افشای اطلاعات آن کرده است.
شبکه«المیادین»در گزارشی به همین موضوع پرداخت و به نقل از رسانه‌های اسرائیلی نوشت، مقامات این رژیم هنوز نمی‌دانند که با جنگ سایبری در هفته‌های اخیر چگونه مقابله کنند.
در همین رابطه موسس و مدیرکل شرکت «کونفیدنس» ویژه امنیت سایبری گفته است، اگر اطلاعات به سرقت رفته توسط هکرهای سایه سیاه منتشر شود این بزرگترین عملیات تخریبی علیه حریم خصوصی رژیم صهیونیستی خواهد بود و بیم آن می‌رود که خسارتی ریشه‌ای به زندگی هزاران صهیونیست وارد شود؛ مقامات نیز در این رابطه سکوت اختیار کرده‌اند.