درحالی که نتایج نظرسنجی‌های انتخاباتی لبنان حاکی از پیروزی قطعی حزب‌الله و متحدان آن است، آمریکایی‌ها هنوز از ضربه زدن به مقاومت و تاثیرگذاری بر نتیجه انتخابات ناامید نشده‌اند.
هم زمان که به موعد برگزاری انتخابات پارلمانی لبنان در مه سال جاری نزدیک می‌شویم ابعاد تازه‌ای از نقش‌آفرینی بازیگران خارجی برای جلوگیری از برگزاری انتخابات یا تحقق نتایج مورد نظر خود در آن آشکار می‌شود.
کشورهای عربی حوزه خلیج فارس به رهبری عربستان سعودی از یک سو و آمریکا و متحدان غربی آن از سوی دیگر، دو محور اصلی مداخلات خارجی در روند سیاسی لبنان به شکل کلی و انتخابات پارلمانی این کشور به شکل مشخص هستند. در این بین عمده تلاش شیخ‌نشینان خلیج فارس بر عدم برگزاری انتخابات پارلمانی است.
آنگونه که نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد حزب‌الله و متحدانش همانند دور گذشته 75 کرسی یعنی اکثریت را در پارلمان آینده لبنان کسب خواهند کرد. بر همین اساس کشورهای عربی حوزه خلیج فارس اساسا معتقدند که اگر قرار است نتیجه به این شکل باشد چرا باید چنین انتخاباتی برگزار گردد.
البته این کشورها تلاش زیادی برای تضعیف موقعیت حزب‌الله قبل از انتخابات پارلمانی لبنان انجام دادند. طرح موسوم به «ابتکار عربی» که چندی قبل توسط کویت و از جانب همه کشورهای حوزه خلیج فارس به لبنان ارائه شد نیز در راستای همین هدف بود؛ جایی که آنها خواستار محدود شدن نقش حزب‌الله در لبنان شده بودند.
در هر صورت این طرح و پروژه‌ها به نتیجه نرسید و برنامه‌های ملی حزب‌الله برای انتخابات ادامه دارد. اما به نظر می‌رسد که آمریکا و مهره‌های آن هنوز ناامید نشده‌اند و گزینه‌های عملیاتی متعددی برای مداخله در انتخابات پارلمانی لبنان روی میز دارند.
در حال حاضر یک کمپین انتخاباتی بزرگ در مناطق مختلف لبنان به ویژه بیروت و طرابلس توسط آمریکا راه‌اندازی شده که اعضای آن انجمن‌های غیردولتی و سازمان‌های مدنی وابسته به واشنگتن هستند و مدیریت آن بر عهده «دوروتی شیا» سفیر ایالات متحده در بیروت است.
با همه این وجود آمریکایی‌ها هنوز به نتیجه انتخابات مطمئن نیستند و نگرانند شرایط آنگونه که می‌خواهند پیش نرود، به همین دلیل در صدد تغییر ساختار سیاسی لبنان هستند.
چند روز قبل برخی مقامات آمریکایی به شخصیت‌های لبنانی نزدیک به واشنگتن اعلام کردند که ایالات متحده پیشنهاد جدیدی برای برون رفت لبنان از بحران دارد. به این صورت که پست‌های ریاستی اصلی این کشور چرخشی شود.
آمریکایی‌ها پیشنهاد دادند که ریاست پارلمان لبنان از کنترل شیعیان خارج گردد و در عوض فرماندهی ارتش به این مولفه واگذار گردد. بسیاری از ناظران بر این باورند که واشنگتن با این پیشنهاد سعی دارد مسئولیت بحران‌های کنونی ارتش را به گردن مولفه شیعه و به طور مشخص حزب‌الله بیاندازد.
از طرف دیگر رئیس فعلی پارلمان لبنان یعنی «نبیه بری» که ریاست جنبش امل را نیز بر عهده دارد یکی از مهمترین متحدان استراتژیک حزب‌الله در عرصه سیاسی لبنان به شمار می‌رود. به همین دلیل آمریکایی‌ها در تلاشند با کنار زدن نبیه بری، یکی از مهره‌های خود را به ریاست پارلمان لبنان برسانند و بدین ترتیب بر محافل قانون‌گذاری و تصمیم گیری لبنان مسلط شوند.
علاوه بر آن در سایه اختلافاتی که میان مولفه مسیحی لبنان و احزاب مختلف آن وجود دارد، واشنگتن در تلاش است تا از این موقعیت برای اجرای برنامه انتخاباتی خود در لبنان سوء استفاده و موقعیت جریان آزاد ملی به ریاست «جبران باسیل» و تیم «میشل عون» رئیس جمهوری لبنان را تضعیف کند.
جریان آزاد ملی و تیم میشل عون مهمترین هم‌پیمان مسیحی حزب‌الله هستند و به همین دلیل همواره مورد هدف توطئه‌های آمریکا قرار می‌گیرند. هدف نهایی ایالات متحده از طراحی این سناریوها خارج کردن اکثریت پارلمانی از دست مقاومت و متحدان آن است تا در نهایت دولتی در لبنان روی کار بیاید که کاملا تابع دستورات و تصمیمات غرب باشد؛ اتفاقی که از سال 2008 تاکنون رخ نداده است.
از طرف دیگر ایالات متحده و متحدان غربی آن در لبنان از جمله فرانسه از سال‌ها قبل تلاش زیادی برای بین‌المللی کردن بحران این کشور انجام داده‌اند؛ موضوعی که سید «حسن نصرالله» دبیر کل حزب‌الله نیز بارها درباره آن هشدار داده است. روشن است که بین‌المللی شدن بحران لبنان عملا این کشور را تبدیل به عرصه سوءاستفاده بازیگران خارجی می‌کند.
آمریکا در تلاش است با برگزاری کنفرانس‌های بین‌المللی برای لبنان به بهانه کمک به این کشور، لبنان را ذیل فصل هفت منشور سازمان ملل قرار دهد که به موجب آن «شورای امنیت می‌تواند تصمیم بگیرد که چه اقداماتی درباره کشوری که ذیل این منشور قرار گرفته انجام دهد؛ این اقدامات ممکن است شامل متوقف ساختن تمام یا قسمتی از روابط اقتصادی و ارتباطات راه آهن، دریایی و هوایی و… قطع روابط سیاسی یک کشور باشد». نکته اساسی که باید به آن دقت کرد این است که اگر در قطعنامه صادر شده از سوی شورای امنیت، کشور مورد نظر ذیل فصل هفت قرار بگیرد ، هم امکان استفاده از گزینه «تحریم» علیه آن وجود دارد و هم امکان استفاده از گزینه نظامی.
کنفرانس‌های متعددی که از سال 2018 در پاریس درباره لبنان انجام می‌شود نیز به همین منظور بوده است، اما در سایه هوشیاری نیروهای ملی و مقاومت لبنان این پروژه هنوز به نتیجه نرسیده است.
پرواضح است که پروژه‌های آمریکایی در لبنان صرفا مربوط به انتخابات نیست و تا زمانی که ساختار فرقه‌ای این کشور پابرجا بوده و مهره‌های سعودی-آمریکایی در صحنه حاضر باشند، این توطئه‌ها علیه لبنان ادامه خواهد داشت.