دکتر امید امانی نوشت: از جالب‌ترین مقالاتی که به تازگی خوندم، پژوهش دکتر سمنتا جوئل(Joel) و همکارانش از دانشگاه وسترن کانادا بود. این پژوهشگرها دنبال این بودن ببینن: “زوجین خوشحال واقعی، چه نکاتی رو رعایت میکنن که دیگران رعایت نمیکنن! و چه مواردی هست که با بودنش میشه به حال خوب رابطه امیدوار شد!”
واسه رسیدن به جواب تیم پژوهش تو سه مرحله مطالعه مقطعی و طولی، از مجموعه بزرگی از زوجین دارای رضایت از رابطه متفاوت دعوت کردن که تو مطالعه شرکت کنن و تو بازه‌‌های زمانی مختلفی اونها رو با استفاده از مصاحبه، مشاهده و آزمون‌ها مورد بررسی قرار دادن.
خروجی پژوهش نشون می‌داد که از بین همه عوامل ریز و درشت؛ سه تا ویژگی برجسته هست که وجودش باعث به وجود اومدن حال خوب رابطه میشه و نبودش رو به راحتی میشه تو زوجین با حال بد تشخیص داد.
حالا اون ویژگی‌ها چیا هستن!
1) درک نیازهای رابطه و تلاش مداوم برای رفع اونها
زوجین با حال خوب، خوب بلدن که نیازهای رابطه و شریک عاطفی‌شون رو تشخیص بدن و به نفع اون عمل کنن. از نیاز به تایید، توجه و دوست داشتن بگیر تا نیاز به دوست داشته شدن، نیاز به قدرت، نیاز به پیشرفت، بقا، نیاز به آزادی و نیاز جنسی. مثلا تو این جور روابط؛ وقتی مرد متوجه نیاز به توجه و دوست داشته شدن همسرش میشه با انواع و اقسام رفتارها و کلام سعی میکنه ظرف این نیاز رو پر کنه و زن وقتی متوجه میشه مرد نیاز به پیشرفت و قدرت داره، تمام زورش رو میزنه که اعتماد به نفس و قدرت مردش رو ببره بالا. اما در زوجین با حال بد، بیشتر حواس به سمت نیازهای خودِ فرد هستش و کمترین توجه به نیازهای رابطه و شریک عاطفی اتفاق میفته.
2) انتظار برآورده کردن نیازها
تو مرحله دوم پژوهشگرها متوجه شدن بیشتر از خود نیازهای یه رابطه، اینکه انتظار داشته باشی شریک عاطفیت نیازهای تو رو ببینه، بهش توجه کنه و در مسیر اونها قدم برداره روی رضایت از رابطه‌ت شدیدا موثره. به بیان دیگه؛ به نسبت انتظاری که از برآورده کردن نیازهات داری، حس و حالت به رابطه خوبه و به نسبتی که انتظار حل نشدن اونها رو داشته باشی و با گفتن “ای بابا، ما که شانس نیاوردیم!” و “چی فکر میکردیم، چی شد!” بخوای بری جلو حس و حالت به رابطه کم میشه. و در نهایت اینکه مشخص شد؛ پیش‌بینی و انتظار از یک رفتار، به تغییر ادراک از سایر رفتارها منجر میشه. به زبان خیلی ساده؛ هرچقدر منتظر به وجود اومدن یه رفتار مثبت باشی و بتونی اون رو پیش‌بینی کنی به همون نسبت سایر رفتارهاش رو هم مثبت تفسیر میکنی و حال رابطه‌تون بهتره. هر چقدر اتنظار وجود یه رفتار منفی رو داشته باشی و پیش‌بینی‌ت منفی تر باشه به همون نسبت ادراک منفی تری از سایر رفتارهای پارتنرت داری
مثلا اگه انتظار این رو داشته باشی که الان؛ میاد بوسم میکنه، میاد میشینه با هم حرف میزنیم، میاد میگه پاشو بریم بیرون یه دوری بزنیم، میاد راجع به سفرمون برنامه‌ریزی می‌کنیم یا با فلان اسم قشنگ صدام میکنه!، به نسبت باور تو، ادراک‌ت از رفتارهای بعدیش مثبت‌تر میشه و بالعکس.
مخلص کلام اینکه؛
رابطه‌ها با حرف‌های قشنگ شروع میشن و با رفتارهای درست و انتظارات مثبت ادامه پیدا میکنن. پس بیشتر رو نیازها و انتظارات ناشی از اونها تمرکز کن.