همزمان با پیشروی چشمگیر ارتش و کمیته‌های مردمی یمن در استان‌های مأرب (شرق صنعاء) و الحدیده (غرب یمن)، رسانه‌ها از نگرانی فزاینده تل‌آویو از قدرت‌یابی ارتش و کمیته‌های مردمی یمن خبر می‌دهند.
پایگاه خبری شبکه «المیادین»، به تازگی در گزارشی به این مسئله پرداخت و با اشاره به رزمایش دریایی چهارجانبه اخیر میان تل‌آویو، واشنگتن، منامه و ابوظبی در دریای سرخ گفت که این اقدام نه‌تن‌ها بیانگر قدرت‌نمایی نیست بلکه بیش از هر چیز دیگری، از نگرانی عمیق تل‌آویو حکایت دارد.
فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا در خاورمیانه (سنتکام) روز پنجشنبه هفته گذشته از رزمایش پنج روزه ایالات متحده و شرکای منطقه‌ای خبر داد.
دریادار «براد کوپر» فرمانده «ناوسنت»، ناوگان پنجم و نیرو‌های دریایی ترکیبی ایالات متحده در این خصوص گفت: «همکاری دریایی به حفظ آزادی دریانوردی و جریان آزاد تجارت کمک می‌کند که برای امنیت و ثبات منطقه ضروری است».
پایگاه خبری شبکه المیادین با اشاره به این رزمایش و بیان اینکه تل‌آویو با چهار کابوس در دریای سرخ مواجه است، این چهار مورد را این گونه برشمرد.
اول: «اهدافی حساس را هدف قرار خواهیم داد»؛ این جمله‌ای بود که انصارالله پایان سال گذشته میلادی آن را در واکنش به اظهارات مقامات تل‌آویو درباره زیر نظر گرفتن اوضاع یمن، اعلام کرد. این تنها تهدیدی گذرا نبود چراکه پهپاد‌های یمنی و توانمندی‌های موشکی این کشور عملا برای رژیم اسرائیل در دریای سرخ یک تهدید محسوب می‌شود؛ مسئله‌ای که مراکز تحقیقاتی در اراضی اشغالی نیز درباره خطر آن هشدار دادند.
المیادین در ادامه نوشت: در امتداد جغرافیای یمن که ارتش و کمیته‌های مردمی یمن آن را تحت کنترل دارند، ایجاد تهدید برای «ایلات» دشوارتر از ایجاد تهدید برای شرکت نفتی آرامکوی سعودی نخواهد بود؛ مسئله‌ای که «آری هیتسین» پژوهشگر اندیشکده امنیت داخلی رژیم صهیونیستی به آن اشاره کرده است. با آنکه او جدیت خطر یمن برای تل‌آویو را کم می‌داند؛ اما تأکید کرده است که توان انصارالله در شلیک موشک‌های دوربُرد به اراضی اشغالی امری امکان‌پذیر است یا به عبارت دیگر «این یک امر حقیقی؛ اما محدود است».
دوم: در جنگ سال ۱۹۶۷، تل‌آویو معنای بسته شدن کانال سوئز و تنگه تیران را عملا تجربه کرد؛ اما بسته شدن یک نقطه دورتر یعنی تنگه باب المندب برای تل‌آویو چه معنایی خواهد داشت؟
المیادین می‌گوید که بسته شدن این تنگه به روی کشتی‌های اسرائیلی عملا به واردات و صادرات تل‌آویو به طور یکسان زیان می‌رساند.
این پایگاه خبری در این خصوص این گونه توضیح می‌دهد که هند اولین واردکننده تسلیحات اسرائیلی در جهان است به‌نحوی که این کشور ۴۳ درصد صادرات تسلیحاتی رژیم صهیونیستی را در میان سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ به خود اختصاص داد. در عین حال، ویتنام نیز سومین واردکننده تسلیحات اسرائیلی است و ۱۲ درصد مجموع صادرات تسلیحاتی تل‌آویو را خود اختصاص داده است به بیانی دیگر، صادرات سلاح بخش حیاتی و مهمی از اقتصاد اسرائیل را تشکیل می‌دهند به‌نحوی که این رژیم در رتبه هشتم صادرات سلاح در جهان قرار گرفته و سه درصد مجموع تسلیحات دنیا را صادر می‌کند.
این پایگاه خبری اضافه کرد که کشتی‌های حامل تسلیحات که یکی از ستون‌های اقتصادی تل‌آویو را تشکیل می‌دهند، چنانچه در وضعیت خطر حقیقی قرار گیرند، عمیقا زندگی شهرک‌نشینان را تحت تأثیر قرار گرفت؛ افرادی که تل‌آویو برای تثبیت‌شان در اراضی اشغالی به دادن امتیازات وسوسه‌کننده نیاز دارد.
از سوی دیگر، بخش عظیمی از اقتصاد رژیم صهیونیستی به کالا‌های وارداتی تکیه دارد؛ کالا‌هایی که از مبدأ اقیانوس هند حرکت می‌کنند و بار عبور از تنگه باب المندب به اراضی اشغالی می‌رسند.
المیادین می‌افزاید، چه‌بسا تل‌آویو در مقایسه با وضعیتی که در جریان جنگ اکتبر سال ۱۹۷۳ میلادی آن را تجربه کرد، امروز در معادله وارونه‌ای به سر می‌برد. در آن زمان، تل‌آویو طعم مصیبت را در پی بسته شدن تنگه باب المندب به روی کشتی‌هایی ایرانی در زمان شاه مخلوع ایران، چشید چه برسد به امروز که همبستگی یمن با ایران، تل‌آویو را به شدت نگران کرده است.
سوم: رویای شهر‌های گردشگری ساحلی بخشی از پروژه‌های آتی رژیم صهیونیستی را تشکیل می‌دهد؛ اول به خاطر سود اقتصادی کلان این طرح‌ها و دوم به جهت ایجاد پلی برای عادی‌سازی روابط با دیگر کشور‌ها (مرکز “کارنگی” این طرح را “دیپلماسی نئوم سعودی” نامیده است). شهر نئوم (شهر در دست ساخت در شمال غرب عربستان سعودی) در مرکز این طرح قرار دارد که تکنولوژی‌های اسرائیلی یکی از مهم‌ترین راه‌های درآمدی این طرح محسوب می‌شوند؛ طرحی که نیازمند سطح بالایی از ثبات است و بدون ثبات در دریای سرخ کسب آن امکان‌پذیر نخواهد بود.
المیادین می‌افزاید از دست دادن فرصت ثبات نظامی در دریای سرخ برابر با از دست رفتن فرصت اقتصادی برای تل‌آویو در این شهر‌های هوشمند خواهد بود.
چهارم: چین در تلاش است تا حداکثر ثبات را در مناطق و تنگه‌هایی که در مسیر ابتکار موسوم به «کمربند و جاده» قرار دارند، تأمین کند. با نگاه به نقشه این طرح و تنگه‌ها و گذرگاه‌های زمینی مشخص می‌شود که تنگه باب المندب یکی از حلقه‌های ارتباطی مهم طرح را تشکیل می‌دهد که برای موفقیت پروژه به ناچار باید آن را نیز نظر گرفت. این در حالی است با رسیدن به دریای مدیترانه، بندر حیفا در دسته اولویت‌های چندم قرار خواهد گرفت به ویژه آنکه جایگزین‌هایی نیز برای این بندر وجود دارد.
این پایگاه خبری در ادامه خاطر نشان می‌کند که تل‌آویو با در نظر گرفتن مخالفت‌های آمریکا به شدت خواهان ایفای نقش در این طرح و کسب سود از این راه است که تنگه باب المندب می‌تواند این امکان را سلب کند و خسارت‌های سنگینی به طرح‌های تل‌آویو از جمله خط آهن ایلات به اشدود و خطوط انتقال انرژی وارد کند.
در پایان این گزارش تأکید شده است که چهار مورد فوق‌الذکر مبالغه‌آمیز یا چیزی شبیه به یک رویا نیست بلکه واقعیت انتقام جغرافیای یمن از اشغالگران است و همین چهار مورد برای ایجاد کابوس‌های امنیتی و اقتصادی برای تل‌آویو کفایت می‌کند.
نگرانی‌ها در محافل صهیونیستی از تحولات یمن در حالی تشدید شده است که رسانه‌ها گزارش دادند ارتش یمن پس از عقب‌نشینی نیرو‌های ائتلاف سعودی-امارتی از استان الحدیده (غرب یمن) در آستانه تسلط کامل بر این استان قرار گرفته‌اند به‌نحوی که منابع یمنی، امروز (شنبه)، به شبکه المیادین خبر دادند که ارتش و کمیته‌های مردمی یمن تمام مناطق الحدیده را به جز منطقه «الخوخه» آزاد کرده‌اند.
از سوی دیگر، همزمان با پیشروی چشمگیر نیرو‌های صنعاء در استان مأرب و شکست نیرو‌های ائتلاف سعودی، رسانه‌های یمنی خبر می‌دهند که شمارش معکوس برای آزادسازی کامل این استان راهبردی آغاز شده است.
انتهای پیام/
