به گزارش باطن، ثبت‌نام‌های انتخابات ریاستجمهوری یک شمایل کلی از بازیگران حاضر در صحنه انتخابات ۲۸خردادماه۱۴۰۰ داده است. اگرچه گزینه‌‌های تایید صلاحیت شده هنوز مشخص نشده‌اند اما مراجعه به نظرسنجی‌های معتبر اخیر تا حدود زیادی مرزبندی و میزان آرای نامزدها را نشان می‌دهد.
مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران ۲۵اردیبهشت‌ماه نتایج موج پنجم نظرسنجی خود را منتشر کرد و براساس این نظرسنجی میزان تمایل مردم به مشارکت در انتخابات حدود ۴۰درصد اعلام شد.
۵۹ میلیون و ۳۱۰ هزار و ۳۰۷ نفر واجد شرایط رای دادن در انتخابات ۲۸خردادماه امسال هستند. براساس یک محاسبات مقدماتی حدود ۲۴میلیون نفر تاکنون تصمیم خود را برای مشارکت در این انتخابات گرفته‌‌اند.
۴۱.۲ درصد کل افراد نمونه، به غیر از کسانی که قطعاً در انتخابات شرکت نمی‌کنند، گفته‌اند در صورت کاندیدا شدن ابراهیم رئیسی، احتمال زیادی دارد که به وی رأی دهند. این نسبت برای محمدباقر قالیباف ۱۵.۶درصد، محمدجواد ظریف ۱۲.۳درصد، محسن رضایی ۹.۲درصد، علی لاریجانی ۷.۲درصد، سعید محمد ۷درصد، محسن هاشمی ۶.۳درصد، سعید جلیلی ۵درصد، اسحاق جهانگیری ۳.۷درصد، مسعود پزشکیان و محمدرضا عارف هر کدام ۳درصد، عزت‌اله ضرغامی ۲.۸درصد و حسین دهقان ۱.۶درصد است.
قالیباف، ظریف و عارف از فهرست بالا ثبت‌نام نکردند. سبد آرای این افراد به کدام یک از نامزدهای باقیمانده اختصاص خواهد یافت؟
در جریان اصولگرایی با احتمال بالایی آرای محمدباقر قالیباف به سبد رای ابراهیم رئیسی اضافه خواهد شد. ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاستجمهوری دوازدهم ۱۵.۸میلیون رای تجمیعی داشت. آنهایی که قصد شرکت در انتخابات دارند بیشتر از جامعه اصولگرایی هستند و اگر رئیسی همان پایگاه رای دور گذشته خود را نیز حفظ کرده باشد از جمع ۲۴میلیون پیش‌بینی مشارکت این دوره ۶۶درصد آرا را خواهد داشت.
رئیسی با محاسبه تمام پیش‌بینی‌ها تاکنون حدنصاب لازم برای رئیس‌جمهور شدن را که بیش از ۵۰درصد شرکتکنندگان در انتخابات است دارد. در استدلال دوم اگر ۱۵.۶درصد آرای قالیباف به ۴۱.۲درصد رای ابراهیم رئیسی اضافه شود، او باز هم ۵۶.۸درصد آرا را خواهد داشت. علاوه بر این در صورت کناره‌گیری سایر نامزدهای اصولگرا به نفع رئیسی میزان آرای او افزایش نیز خواهد یافت.
هیچ‌کدام از نامزدهای اصلاح‌طلب و اعتدالگرا در این دوره از انتخابات شرایط خوبی ندارند و هیچ‌کدام به تنهایی نتوانسته‌اند به آرای بیش از ۱۰درصدی دست پیدا کنند مگر اینکه آنها نیز با یکدیگر ائتلاف کنند که باز هم رقم بالایی نخواهد بود. این مسئله در استدلال سوم به خوبی خودش را نشان می‌دهد.
در یک دوگانه احتمال ایسپا پرسیده «با فرض شرکت شما در انتخابات اگر فقط آقای رئیسی و آقای جهانگیری در انتخابات حضور داشته باشند به چه کسی رأی می‌دهید؟» 64.7 درصد از افرادی که گفته‌اند قطعا یا به احتمال زیاد در انتخابات شرکت می‌کنند به آقای رئیسی رأی می‌دهند و 5.4 درصد آنها نیز اظهار داشته‌اند به جهانگیری رأی می‌دهند.
نکته قابل توجه این نظرسنجی تاثیر منفی حضور اسحاق جهانگیری در این دوره از انتخابات به نفع ابراهیم رئیسی است. رئیسی براساس نظرسنجی ایسپا اگر مقابل ظریف قرار می‌گرفت ۵۸.۱درصد رای داشت و این رقم مقابل جهانگیری به ۶۴.۷ درصد می‌رسد. این نشان دهنده آرای خاموشی است که در صورت باقی ماندن جهانگیری در صحنه انتخابات به رئیسی رای خواهند داد.
جهانگیری به‌واسطه ۸سال حضور خود در دولت تدبیروامید با شدیدترین انتقادات نسبت به حضور مجدد انتخاباتی خود مواجه است. افکار عمومی او را نیز مسبب اوضاع کنونی و فشارهای معیشتی خود می‌داند و می‌پرسد اگر جهانگیری راهکار برون‌رفت از مشکلات داشت چرا در قامت معاون اولی ریاستجمهوری این پیشنهادات را به حسن روحانی رئیس‌جمهور ارائه نکرد. او بیش از اینکه آرای ایجابی داشته باشد، آرای سلبی دارد که از بغض او حاضرند در صحنه انتخابات حاضر شوند و به ابراهیم رئیسی رای دهند.
نتیجه این که در بدترین شرایط آیت‌الله رئیسی ۵۶ تا ۶۶ آرای شرکتکنندگان این دوره از انتخابات را براساس نتایج انتخابات دور قبل و نظرسنجی اخیر ایسپا دارد، یعنی او حدود ۱۳.۵ تا ۱۶میلیون رای از جامعه آماری ۲۴میلیون پیش‌بینی مشارکت را تاکنون از آن خود کرده است. به‌طور خروج ظریف از صحنه انتخابات و اصرار بر حضور جهانگیری نیز می‌تواند شرایط رئیسی را بهتر کند.
