افشین علا شاعر نام آشنای کشور عزادار شد.
او با انتشار پیامی در صفحه تلگرامی خود نوشت:
مرگ چنین خواجه نه کاری است خُرد
بزرگ مرد دیار “نور” پدرم ابوالحسن علا (ایرج خان) چشم از جهان تیره فرو بست و به روشنای ملکوت پیوست. مردی به شکوه بیشه‌ها، سرافرازی کوه‌ها و افتادگی دریای مازندران. قلندری آزاده، که از میراث عظیم نیاکان نژاده‌اش جز گوهر سخاوت و زیور مروت، توشه‌ای برای خود ذخیره نکرد و بی‌اعتنا به مواهب و مراتب دنیوی، مدیریت و تدریس در دبیرستان‌های شهر را برگزید و به تربیت شاگردانی پرداخت که بسیاری از آنان، بزرگان امروز این خطه‌اند.
اکنون ما مانده‌ایم و جای خالی آن درخت سایه گستر که دیگر نیست تا به قامت استوارش تکیه کنیم و در سایه عظمت و وقارش بیاساییم.
در این لحظات دشوار، توان و مجالی بیش از این برای شرح فضایل اخلاقی آن استاد وارسته و پیر به حق پیوسته ندارم. تنها بی‌اختیار این مرثیه ماندگار مولانا را زمزمه می‌کنم که گویی در غم فقدان تمام بزرگان بی‌جایگزین در همه‌ی اعصار سروده شده است:
کاه نبود او که به بادی پرید
آب نبود او که به سرما فسرد
شانه نبود او که به مویی شکست
دانه نبود او که زمینش فشرد
گنج زری بود در این خاکدان
کو دو جهان را به جُوی می‌شمرد…
هرچند در این روز‌های تلخ به حضور گرم و آرامش‌بخش بستگان، دوستان و آشنایان‌گرامی نیازمندیم، اما لازم است از یکایک بزرگواران در شهرستان نور، تهران و سایر شهر‌ها تقاضا کنم به دلیل شیوع بی‌سابقه ویروس کرونا و جهت حفظ سلامت خود و سایر عزیزان از حضور در آئین تشییع و تدفین و تشریف‌فرمایی به منزل خودداری فرمایید و دورادور با تلاوت آیات قرآن و دعا برای شادی و آمرزش روح آن پیر جوانمرد، تسلی‌بخش دل داغدارمان باشید.
افشین علا، ۵ شهریور ۱۴۰۰
