یک نماینده سابق مجلس با اشاره به افزایش شدید تورم و هزینه‌های معیشتی مردم از دولت خواست مطابق شعارهای انتخاباتی رئیس‌جمهور تحول اساسی در اداره و نظام اقتصادی کشور ایجاد کند. حمیدرضا فولادگر در گفت‌وگو با باطن تصریح کرد: آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی در زمان انتخابات و دولت سابق گفتند بانیان وضع موجود نمی‌توانند تغییردهنده آن باشند و از ضرورت تحول در کشور سخن گفتند. حقیقت این است که اقتصاد و نحوه درآمدهای کشور نیاز به یک بازنگری اساسی دارند. اقتصاد کشور باید به‌طور واقعی از نفت فاصله بگیرد و در یک برنامه کوتاه مدت حتی اگر مذاکرات اتمی ایران به نتیجه رسید و تحریم‌ها هم لغو شد از وابستگی به نفت خارج شویم. درآمدهای نفتی در چارچوب برنامه‌های توسعه و تصمیمات ویژه در صندوق توسعه ملی ذخیره شوند و دولت مجاب شود با کاهش هزینه‌ها، چابک‌سازی خود و دگرگونی اساسی در منابع درآمدی کشور تحول اساسی ایجاد کند.
فولادگر اقتصاد ربازده و متکی به سودهای کلان بانکی، ضعف قوانین در کنترل بازارهای سوداگری، ناکارآمدی در اصلاح فرارهای مالیاتی بسیار گسترده و اداره کشور با هزینه زیاد را ضعف‌های اساسی دولت دانست و تاکید کرد: طی بیش از ۱۰۰ سال اقتصاد متکی به نفت ایران هنوز نظام حکمرانی ایران خود را با اقتضائات اقتصاد مدرن و عرف هزینه درآمدهای دولت‌های در همه کشورهای دنیا انطباق نداده است. در اقتصاد متکی به نفت اتکای دولت‌ها به گنجینه بادآورده پول‌هایی است که اصولا نیاز به برنامه‌ریزی خاصی برای تحصیل آن نیست؛ پول نفت می‌آید و دولت هم عادلانه یا ناعادلانه آن را خرج می‌کند. در شرایط تحریم زده ۳سال اخیر کشور متوجه شدیم وقتی درآمدهای نفتی نیست چقدر شکاف‌های طبقاتی اقتصادی گسترده شدند و تورم غده چرکین ناعدالتی‌های اجتماعی را عیان کرد.
این نماینده سابق مردم اصفهان یادآور شد: کشور به‌حق نیاز به یک فداکاری بزرگ برای اصلاحات اساسی در کشور دارد تا از فروپاشی اقتصادی بزرگ جلوگیری شود. باید قبول کنیم و باور کنیم که اگر بخواهیم کشور را به شیوه سنتی گذشته اداره کنیم با مشکلات بزرگی مواجه می‌شویم. بانکداری ما نیاز به سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی و سیستم‌های کنترل نظارت اقتصادی روزآمد دنیا دارد. بزرگ کردن بدنه دولت با جذب و استخدام‌های جدید هیچ دردی از کشور دوا نمی‌کند؛ باید مسئولیت‌ها و تصدی‌ها کاسته شود و عرصه برای مشارکت عموم مردم در اقتصاد کشور باز شود. دستگاه عریض و طویل دیوانی همچون کابل‌های سنگین آهنی بر پای اقتصاد ایران بسته شده و اجازه کمترین تحرکی به آن نمی‌دهد. این دولت است که باید بخواهد چرخ‌های اقتصاد ایران به حرکت درآید. دولت نباید خودش را رقیب و انحصارگر در نظامات اداری و اجرایی کشور بخواهد. شرایط حضور مردم در بخش‌های مختلف اقتصادی از گردشگری و کشاورزی و صنعت گرفته تا کارگاه‌های خرد باید تسهیل شود و موانع تولید از سر راه آن برداشته شود.
فولادگر یادآور شد: اگر با نگاه‌های تنگ‌نظرانه دنبال کاهش پهنای باند اینترنت مردم باشیم یا بخواهیم فضای مجازی را محدود کنیم شاید برخی نگرانی‌های امنیتی خودمان را برطرف کرده باشیم اما در عمل ناامنی بزرگ‌تری با محدود ساختن سفره‌های مردم فراهم کرده‌ایم. نهادهای امنیتی در جای خود هستند ولی نباید ابزار کار مردم را گرفت. در اصلاح نظام حکمرانی باید ارگان‌ها جایگاه خود را بشناسند و از این هم‌پوشانی حاد و بن‌بست‌آور نهادهای اجرایی و تقنینی و قضایی و امنیتی جلوگیری کرد. حاکمیت باید به تصمیم بزرگ خودکنترلی در امنیتی‌سازی فعالیت‌های اقتصادی برسد تا دست مردم برای اقتصاد باز باشد. با ایجاد انواع موانع کسب‌وکار سنگ از سنگ تکان نمی‌خورد. روزی که مردم برای ایجاد یک کارگاه کوچک یا کارخانه صنعتی با امضاهای تودرتوی ارگان‌ها مواجه نشدند و دولت تنها در نقش سیاست‌گذار عمل کرد، آن روز ما به موفقیت رسیده‌ایم. دولت باید بتواند خوب سیاست‌گذاری کند و نظارت‌هایش را در حد شفاف‌سازی فعالیت‌های اقتصادی کاهش دهد.
