«محمد صادق صدقیان» تحلیلگر سیاسی امور منطقه به آمریکا و رژیم صهیونیستی هشدار داد که توان پاسخ ایران به تهدیدهایشان را آزمایش نکنند. به گفته او ایران برگهایی در دست دارد که آمریکا و اسرائیل بخوبی از آن آگاه هستند.
مدیر «مرکز عربی برای مطالعات ایران»، درباره تهدیدات رژیم صهیونیستی و انگلیس و آمریکا در خصوص حادثه برای کشتی صهیونیستی «مرسر استریت» در آبهای دریای عمان به شبکه المیادین گفت، فکر میکنم اسرائیل و آمریکا خوب میدانند که ایران چه توانمندی و قدرتی در اختیار دارد. به نظرم نباید پاسخ ایران را بیازمایند. ایران کنترل کامل بر تنگه هرمز، دریای عمان و شمال اقیانوس هند دارد؛ بنابراین هر کس بخواهد تسلط و اشراف ایران را در این منطقه بیازماید یا هر کس اینطور میاندیشد، خیلی سادهاندیش است.
صدقیان تأکید کرد: خب ایران در دریای عمان گزینههای زیادی در اختیار دارد. دست ایران خالی نیست. تنگه هرمز، تنگهای مهم است. عملیات مسدود کردن تنگه هم یک گزینه است. عملیات منع عبور هر کشتی اسرائیلی از این تنگه حتی طبق قانون بینالمللی که اسرائیل دشمن ایران تلقی میشود، در دسترس ایران است و ایران را مجاز میشمرد که مانع شود؛ بنابراین هر اتفاقی بیفتد ایران آمریکا و رژیم صهیونیستی را مسئول میداند… چهل سال است که ایران هدف اسرائیل است. این رژیم به دلایل مختلف همیشه دنبال کشاندن آمریکا به جنگ با ایران بوده است. اسرائیل خودش به تنهایی امکان کافی برای حمله به اهداف داخل ایران ندارد مگر با کمک آمریکا. این همان چیزی است که ما از اسرائیل در لبنان هم دیدهایم، خودش به تنهایی نمیتواند با لبنان هم روبه رو شود، مگر زمانی که پلی هوایی میان اسرائیل و آمریکا برقرار شود. اسرائیل در زمان کنونی دنبال گرفتار کردن آمریکا و اثر گذاشتن بر مذاکرات وین است و میخواهد وضعیت پیش روی آقای ابراهیم رئیسی و همچنین وضعیت پیش روی جو بایدن را به هم بریزد. این عادت اسرائیل است که آن را با ذکاوت انجام میدهد.
صدقیان در پاسخ به سوالی دیگر درباره برنامه هستهای ایران در سایه شکست یا موفقیت مذاکرات وین گفت، برنامه هستهای ایران برنامهای ملی است نه برنامه مونتاژی؛ این برنامه به امکانات داخلی تکیه دارد نه امکانات خارجی. شورای امنیت سازمان ملل از طریق قطعنامه شماره ۲۲۳۱ که بعد از توافق هستهای صادر شد، به ایران حق داده که چرخه کامل انرژی هستهای صلح آمیز را در اختیار داشته باشد. به این معنا که از ماده خام اورانیوم شروع میشود و تا سوخت هستهای غنیشده تا ۳.۶۷ درصد میرسد. وقتی ایران میگوید طرف غربی به توافق پایبند نبوده و در واکنش به این امر، قانون مجلس را اجرا و اورانیوم را برای مصرف خود تا بیست درصد و بعد تا شصت درصد غنی میکند و آقای روحانی میگوید ایران توان غنیسازی بیشتر را هم دارد این به معنای توان هستهای واقعی ایران است.
مدیر المرکز العربی درباره پایان دولت روحانی و اینکه شکستها و موفقیتهایش چه بوده، گفت، دولت ایران با همه شکستها، در ایستادگی مقابل تحریمهای آمریکا و تحریمهای دونالد ترامپ موفق بود. ترامپ گفته بود که تحریمهایی بیسابقه علیه ایران وضع کرده و دیگر چیزی برای تحریم ندارد. از سال ۲۰۱۷ واقعا تحریمهای سختی علیه ایران وضع شد، اما ایران توانست روی پای خود بماند و برنامههایش را اجرا کند بدون نیاز به آمریکا و در رأس این تحریمها مسئله نفت بود و شاید روزی بود که ایران نمیتوانست بیش از دویست هزار بشکه نفت بفروشد، اما به هر حال در مقابل تحریمها ایستاد. با این حال دولت ناکامی و شکستهای متعددی هم داشته که مشکلات اقتصادی از این جمله است.
صدقیان همچنین در خصوص دولت روحانی گفت، زمانیکه دولت روحانی قدرت را در دست گرفت، مذاکره با آمریکا و غرب را آغاز کرد و دو سال بعد به توافق هستهای رسید. در طول این هشت سال دولت روحانی دائم مشغول مذاکره با غرب بود و حتی انتخابات برای انتخاب دولت جدید هم از راه رسید و دولت روحانی هنوز مشغول مذاکر در وین بود و اکنون این مذاکره در نیمه راه است و دولت به پایان رسید. دولت روحانی با مذاکره با غرب شروع شد و با مذاکره با غرب هم تمام شد، اما هیچ اتفاقی نیفتاد؛ توافق هم حاصل شد، اما تحریمی برداشته نشد. این همان انتقاد جریان اصولگرا از دولت روحانی است. دولت جدید به ریاست رئیسی هم مذاکره را ادامه خواهد داد، اما اول و آخرین کار دولت، مذاکره نیست. برگهای برنده طرف ایرانی کم نیست. الان ایران غنیسازی بیست و شصت درصد دارد و روحانی گفت ایران میتواند تا نود درصد هم غنی کند. از طرف دیگر ایران توافقنامه با چین را میتواند پیش ببرد. ارزش این توافقنامه ۴۵۰ میلیارد دلار در مدت ۲۵ سال است. دولت جدید ایران میخواهد آن تخممرغهایی که روحانی همه را در سبد آمریکا و غرب گذاشت بردارد و در سبد کشورهای شرق هم بگذارد. وقتی میگوییم شرق معنایش علاوه بر چین و روسیه، همه کشورهای جنوب شرق آسیا، همسایگان و کشورهای منطقه است.