پس از وعده و وعیدهای بی شمار بورسی سال قبل، درحالی چشم مردم به تابلوی معاملات بازار سرمایه خشک شده است تا شاید بتوانند از این دریاچه سرخ اصل پول خود را پس بگیرند که باز هم وعده تقویت بازار سرمایه از سوی دولتمردان به گوش می‌رسد؛ وعده ای که کم و کیف و اساس آن حداقل هنوز، مشخص نیست.
سهامدار بازار سرمایه حتما و قطعا وعده و وعیدهایی که در سال ۱۳۹۹ از سوی مسئولین مرتبط و غیرمرتبط درمورد این بازار داده شد را به خاطر دارند. روزهایی که شاخص کل بورس هنوز دو میلیون واحد را فتح نکرده بود و مسئولان به بهانه های مختلف مردم را به سرمایه گذاری در بورس دعوت می‌کردند که این اتفاق در کنار آزادسازی سهام عدالت باعث شد تا پای حداقل ۵۰ میلیون از مردم ایران به بورس باز شود.
امید واهی مردم برای به دست آوردن اصل سرمایه خود
مردمی که متاسفانه اکثرا بدون آگاهی و به صورت مستقیم در بازار سرمایه، سرمایه گذاری کرده و بسیاری از آن ها سقف بالای سر خود را تبدیل به سهم هایی کردند که در یک سال گذشته کمتر رنگ سبز به خود دیده است.
در هر صورت شاخص کل بورس سقوط خود را بعد از اینکه مرز دو میلیون واحد نیز گذشت آغاز کرد و از همان ابتدای کار باز هم وعده مسئولان برای بهبود وضعیت بورس به گوش می‌رسید.
وعده های کوتاه مدتی که گاه به دلیل جو روانی مثبت ناشی از وعده تزریق منابع از صندوق توسعه ملی به صندوق توسعه و تثبیت بازار و گاه به دلیل اجبار حقوقی ها بر خرید سهام باعث سبز رنگ شدن بازار می‌شد اما باز هم تمایل بازار به ریزش بود! به طوریکه در سال ۱۳۹۹ شاخص کل بارها مرز یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد را به دست آورد و دوباره از دست داد و همین سبز شدن گاه به گاه بازار و وعده های مسئولان باعث می‌شد مردم به امید به دست آرودن اصل سرمایه خود در این بازار ماندگار شوند.
صبر تا چه زمانی؟!
به هر حال اکنون در نیمه دوم سال ۱۴۰۰ هستیم و بیش از یک سال از آغاز ریزش بازار گذشته است، دولت عوض شده اما وضعیت بازار و وعده ها همانند گذشته است. چراکه شاخص کل بورس در تابستان سال جاری باز هم توانست کانال یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد را کسب کند اما دوباره ورق بازار برگشت و روند نزولی در این بازار شاخص را در هفته های گذشته تا یک میلیون و ۳۴۰ هزار واحد کاهش داد.
در این روزهای بی ثبات بازار است که دوباره تقویت بازار سرمایه به گوش می‌رسد. به طوریکه محسن رضائی، معاون اقتصادی رئیس جمهور طی یک هفته گذشته دوبار بر تقویت بازار سرمایه تاکید کرده است.
یک بار در نهم آبان ماه و در کمیسیون اقتصادی مجلس بود که گفت: برنامه های جدیدی برای بهبود شرایط داریم و به احتمال زیاد در آذرماه خبرهای خوبی به مردم خواهد رسید. دولت برای تقویت بازار سرمایه اقدامات متعددی را پیگیری می کند؛ زیرساخت بازار سرمایه در حال تکمیل است، زیرا بسیاری از ابزارهای موجود مربوط به ۵۰ سال گذشته بوده و سنتی است و بازار نمی تواند انعطاف داشته باشد.
رضایی با بیان اینکه از آنجا که بازار سرمایه را برای آینده اقتصادی کشور بسیار مهم می دانیم، اهمیت فوق العاده ای برای آن قائل هستیم و آن را تقویت می کنیم، تصریح کرد: سهامداران این بازار صبر و حوصله داشته باشند؛ آینده بورس بسیار خوب خواهد بود.
همچنین در تاریخ ۱۳ آبان و در پایان جلسه ستاد تسهیل و رفع موانع تولید در استان خوزستان با بیان این که بازار بورس تقویت خواهد شد، گفت: کل بازار بوس در حال برنامه ریزی و اصلاحاتی است و دولت مصمم است که این اصلاحات را ادامه دهد.
قطعا تقویت بازار سرمایه اگر بر پایه اصول مشخص و شفافی باشد می‌تواند مایه امیدواری سرمایه گذاران فعلی و باعث جذب نقدینگی بیشتر شود و منجر به پررنگ کردن نقش این بازار در چرخه تولید کشور شود. اما اینکه صرفا وعده تقویت بازار سرمایه از سوی معاون اقتصادی رئیس جمهور بدون هیچ نقشه راه مشخصی مکررا تکرار شود، این سوال را در ذهن ایجاد می‌کند که آیا سناریوی نافرجام تقویت بازار سرمایه در سال ۱۳۹۹ تکرار خواهد شد؟
قاعدتا انتظار می‌رود اگر دولت برنامه مشخصی برای تقویت این بازار دارد به صورت شفاف اعلام و برنامه را عملیاتی کند. نه اینکه همانند دولت قبل که حتی ۱۰ مصوبه نیز برای بهبود وضعیت بازار تعیین شد و تقریبا هیچکدام رنگ اجرا به خود ندید، دوباره وعده ها عملیاتی نشوند و بهبود وضعیت بورس به سرابی برای سهامداران تبدیل شود. سهامداران باز هم به صبر دعوت می شوند اما دقیقا تا چه زمانی؟!
