یک نماینده مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: عضویت جمهوری اسلامی ایران با توجه به موقعیت ممتازی که سازمان شانگهای برای کشورهای عضو دارد، میتواند برای اقتصاد کشور بسیار تاثیرگذار باشد.
فداحسین مالکی، درباره عضویت ایران در سازمان کشورهای عضو شانگهای گفت: چند سالی هست که ما عضو ناظر اجلاس شانگهای هستیم، این اجلاس یک موقعیت ممتاز تجاری، اقتصادی و حتی سیاسی در بین کشورها است.
این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی در مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: البته شکلگیری سازمان مهمی همچون شانگهای در واقع هدفدار است تا کشورهای خارج از سیطره آمریکا بتوانند موضوعات و مشکلات منطقه خودشان را از نظر جغرافیایی و اقتصادی پیگیری کنند.
وی تاکید کرد: از سوی دیگر موقعیت ممتازی که کشورهای عضو شانگهای دارند یک موقعیت بسیار حائز اهمیت است و باید گفت شاید یکی از سازمانهای مهم و فعال در طول سالهای گذشته همین شانگهای باشد.
مالکی بیان کرد: به نظر من عضویت جمهوری اسلامی ایران با توجه به موقعیت ممتازی که این سازمان برای کشورهای عضو دارد، میتواند برای اقتصاد کشور بسیار تاثیرگذار باشد.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه عضویت ایران در سازمان کشورهای عضو شانگهای آیا بر بی اثر کردن تحریمها و یا کمتر کردن آنها اثر خواهد گذاشت، گفت: ما هر چقدر در سازمانهای تاثیرگذار عضو و ناظر باشیم، قطعاً روی کاهش تحریمها و یا بیاثر کردن آنها تاثیرگذار است.
وی ادامه داد: مثلاً در بحثی مانند قرارداد ۲۵ ساله با چین مشاهده کردیم بسیاری از کشورها خصوصاً آمریکاییها از این قرارداد عصبانی شدند چرا که میدانستند اگر این اتفاق بیفتد ایران میتواند گلیم خودش را از آب بیرون بکشد، سازمان شانگهای هم همین حالت را دارد و حتی مهمتر است در واقع کشورهایی که در آنجا که عضو هستند برای خودشان یک موقعیت تجاری و اقتصادی دارند.
عضویت در شانگهای پایان «غربگرایی محض» و آغاز «نگاه به شرق» است
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی گفت: عضویت ایران در شانگهای، پایان «غربگرایی محض» و آغاز سیاست «نگاه به شرق و آسیا محوری» و تقویت «دیپلماسی همسایگی» ایران خواهد بود.
مالک شریعتی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در توئیتی در صفحه شخصی خود نوشت: عضویت دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان شانگهای، گرچه نتیجه روندی از گذشته است، بدون اهتمام جدی رئیسجمهور و دستگاه دیپلماسی جدید، محقق نمیشد.
وی تاکید کرد: این دستاورد مهم، پایان «غربگرایی محض و تکیه بر نقطههای خیالی» و آغاز سیاست «نگاه به شرق و آسیا محوری» و تقویت «دیپلماسی همسایگی» ایران خواهد بود.