علیرغم کلیشه های ریشه دار فرهنگی، زنان احساسی تر از مردان نیستند
زنان احساسی تر از مردان نیستند
اگر شما یک زن هستید، این احتمال وجود دارد که کلمه “احساسی” را برای توصیف رفتار خود بارها شنیده باشید که قابل شمارش نیست. سایر توصیف‌کننده‌های رایجی که مردم برای شما استفاده کرده‌اند ممکن است شامل «غیر منطقی»، «بیش از حد دراماتیک» و «حساس» باشد.
با این حال، اغلب گفته می‌شود که مردی که به طور مشابه پاسخ می‌دهد، «برخورد خوبی» یا «خوش‌آمدگویی» ارائه کرده است. هر یک از این برچسب‌ها این کلیشه پایدار را تداوم می‌بخشد که مردان هم سطح هستند و زنان موجوداتی سرکش و از لحاظ مهار احساسی ناتوان هستند.
مطالعه موضوع
یک مطالعه اخیر از Scientific Reports به تأثیر هورمون‌های جنسی و تخمدانی بر نوسانات، اینرسی هیجانی و چرخه‌ای می‌پردازد. این تیم به مدت 75 روز، 142 مرد و زن را برای مشاهده احساسات منظم آنها دنبال کردند. یک گروه از زنان به طور طبیعی دوچرخه سواری می کردند، در حالی که سه گروه دیگر از زنان از داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده می کردند.
در پایان مطالعه، محققان دریافتند که احساسات شرکت کنندگان مرد به اندازه زنان در نوسان است. علاوه بر این، زنانی که از داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده می‌کنند، نسبت به زنانی که به‌طور طبیعی دوچرخه‌سواری می‌کنند، تغییرات قابل‌توجهی در محدوده احساسی خود ندارند.
بررسی کلیشه ها
این نتایج نشان دهنده انحراف قابل توجهی از نحوه مشاهده عبارات معمولاً بین جنسیت های مختلف است. نقش‌های جنسیتی سنتی و سفت و سخت مبتنی بر جامعه مردسالار ما، مردان را «بی عاطفه» و زنان را «احساسی» نشان می‌دهد. از آنجا که مردسالاری مردان را برتر از زنان نشان می‌دهد، ویژگی‌های کلیشه‌ای مرتبط با زنان و زنانگی بی‌ارزش، بی‌اعتبار و مشروعیت‌زدایی می‌شوند.» دکتر کاترین مک کینلی، دانشیار دانشکده مددکاری اجتماعی دانشگاه تولین می گوید. «تصویر زنان و مردان به‌عنوان «طبیعی» یا «فطری» نقش‌های جنسیتی کلیشه‌ای را که ذاتاً درگیر نقش‌های جنسیتی هستند، افسانه‌ها، کلیشه‌ها و جنسیت‌گرایی نادرست نقش جنسیتی را تداوم می‌بخشد.»
مک کینلی این تصور را که زنان عاطفی تر هستند، «صرفاً نادرست» می‌نامد و اضافه می‌کند که «هر انسانی، خواه آنها را شناسایی کند یا نه، همیشه احساساتی دارد».
تاثیر منفی کلیشه های هیجان محور
این تصور که برخی افراد عاطفی‌تر از دیگران هستند باعث آسیب جدی به همه می‌شود. «هیچ شخصی واقعاً در این جعبه ها جای نمی گیرد. لیز کولکلاف، دکترا، LICSW، یک مددکار اجتماعی متخصص در درمان تروما، می‌گوید: همه مردم احساسات دارند و به ارتباط نیاز دارند. آنها ممکن است به روش‌های مختلفی خارج از کلیشه‌ای که در بدو تولد به آنها اختصاص داده شده است، ارائه دهند، رفتار کنند یا شناسایی کنند.
و رفتارهایی که فراتر از این انتظارات جنسیتی قرار می گیرند، می توانند طرد، طرد و حتی خطر را به همراه داشته باشند.
وقتی کسی سعی می‌کند خود را به شکلی درآورد که در یکی از این جعبه‌ها قرار می‌گیرد. توانایی او برای رشد و بیان خود را محدود می‌کند. به گفته کولکلو، این می تواند باعث شود زنان دسترسی محدودی به قدرت و فرصت ها داشته باشند. و مردان بیان سالم احساسات خود را خفه کنند و ارتباطات عمیق را به حداقل برسانند.
زنان احساسی تر از مردان نیستند
برای همه به جز مردان سیس جندر، تأثیر آن توسط جوامع مردسالار فراگیر در سراسر جهان که ارزش آنها را بی ارزش می کنند، بیشتر احساس می شود.
همانطور که کولکلو می‌گوید، «به زنان اجازه داده می‌شود که احساساتی باشند. اما همچنین باید نوع و سطح مناسبی از احساسات را از خود نشان دهند. گریه قابل قبول است. عصبانیت نیست.» ایده هایی که برای هر جنسیت قابل قبول است، همچنین می تواند خشونت را تداوم بخشد.
به گفته ائتلاف ملی علیه خشونت خانگی، از هر سه زن یک زن در طول زندگی خود خشونت شریک جنسی را تجربه می کند. کولکلاف می‌گوید:
«در جهانی که زنان را از پیش تعیین می‌کند که بدون قدرت باشند و مردان با قدرت و استحقاق، تعجبی ندارد که این نوع خشونت بسیار رایج است.»
«البته، حتی برای اینکه یک فرد به عنوان یک «قربانی» شناخته شود. هنوز باید با توصیف زنانه مطابقت داشته باشد. بنابراین اغلب، مسئولیت خشونت خانگی یا جنسی هنوز بر عهده شخصی است که از جعبه خود خارج می شود.»
با توجه به این ایده های پیش فرضی که دلایلی مانند هورمون ها احساسات زنان را افزایش می دهند. اغلب در گذشته از تحقیق کنار گذاشته شده اند. این مطالعه نشان می دهد که هیچ توجیهی برای انجام این کار وجود ندارد. نتیجه ای که ممکن است منجر به مطالعات فراگیرتر در آینده شود.
منبع مقاله زنان احساسی تر از مردان نیستند:
- Weigard A, Loviska AM, Beltz AM. Little evidence for sex or ovarian hormone influences on affective variability. Sci Rep. 2021;11(1):20925. doi:10.1038/s41598-021-00143-7
