مجید تولایی
ما انسان ها بر خلاف اینکه می گوییم حرف حق را از زبان هر کسی پذیراییم؛ ذهن نهان ما که خمیر مایه اش در کوره رفاقت ها شکل می گیرد، بیش از آنکه به سخن گوینده توجه کند به گوینده سخن اهمیت می دهد.
ذهن ما تابع محیط پیرامونی مان است و به قول بزرگی، ما بوی دوستانمان را می دهیم و به همین دلیل مهم است که با چه کسانی حشر و نشر داریم و نشست و برخاست می کنیم.
مهم است که ذهن مان را با چه کسانی مانند لامپ های یک ریسه موازی می بندیم و شبکه می کنیم.
مهم است که ذهن ما و اندیشه ما در کدام کوره آهنگری گداخته می شود و شکل می گیرد که به قول سنایی شاعر بزرگ ایران:
با بدان کم نشین که بد مانی
خوپذیر است نفس انسانی
برای رشد خودمان هم که شده باید مراقب شبکه ارتباطی مان باشیم که به قولی الصاحب ساحب؛ دوست، انسان را به هر طرف که بخواهد می کشد.
