حادثه ای تلخ برای جامعه رسانه ای
تلفات نجومی حوادث جاده ای تا کی؟!

سالانه هزاران مورد حوادث رانندگی در کشور رخ می دهد و چند ده هزار نفر از هموطنان بر اثر این حوادث به کام مرگ کشیده می شوند و هر سال نیز خبرنگاران به خصوص در ابتدای سال و بعد از تعطیلات نوروز از این موضوع می نویسند که چرا آمار تلفات رانندگی در کشور ما بالاست ، اما این بار تعدادی از همکاران همین خبرنگاران دچار این حادثه شدند آن هم به صورت دسته جمعی.

این خبرنگاران حوزه محیط زیست که به دعوت ستاد احیای دریاچه ارومیه عازم بازدید از این دریاچه بودند پس از یک سفر هوایی و در راه رسیدن به محل با اتوبوس، به دلیل نقص فنی در ترمز وسیله نقلیه پس از چپ شدن خودرو دچار آسیب های جدی شدند و دو نفر از خبرنگاران همکار در ایرنا و ایسنا  (مهشاد کریمی و نگار اکبری) متاسفانه به دلیل وخامت حال ، دار فانی را وداع گفتند.

مدیر کل ایمنی و ترافیک سازمان راهداری گفته است اتوبوس حامل این خبرنگاران تحت پوشش هیچ شرکت حمل و نقلی نبوده است و مالک آن نیز به شرکتی که این خودرو تا چندی پیش تحت نظارت آن کار می کرده اعلام کرده که به دلیل وضعیت بد اقتصادی ناشی از کرونا و نبود مسافر از شرکت حمل و نقل جاده ای خارج می شود.

آمار بسیار بالای تلفات رانندگی در کشور ما که اگر آمار مصدومان را نیز به آن اضافه کنیم اوضاع وخیم تری پیدا می کند سال های سال است که ادامه دارد و عجیب این است که چندان تلاش موثری هم در همه این سال های طولانی برای شناسایی دقیق عوامل مهم موثر بر این حوادث پر شمار  و سهم هر کدام از آنها صورت نگرفته یا اگر هم چنین بررسی صورت گرفته تلاش موثری برای برطرف کردن این عوامل انجام نشده که اگر می شد طی این  سال های طولانی، آمارهای نجومی حوادث و تلفات و مصدومان آن -حتی با یک شیب کم کاهشی- تا کنون باید به میزان قابل توجهی کاهش می یافت.

بر اساس گزارش تحلیلی پژوهشکده آمار ایران در سال 98 درباره آمار حوادث و تلفات جاده ای کشور، سازمان بهداشت جهانی، رتبه ایران را از نظر کاهش مرگ و میر ناشی از حوادث جاده ای 113 در میان 175 کشور برآورد کرده است که رتبه نامناسبی است.

ایمنی ضعیف خودروهای شخصی، فرسودگی ناوگان حمل و نقل عمومی بین شهری، عدم نظارت سامان مند و مستمر بر ناوگان حمل و نقل عمومی، نحوه نادرست آموزش یا جذب و استخدام رانندگانی که در این شرکت ها مشغول خدمت رسانی هستند و بالاخره خطای انسانی را شاید بتوان به عنوان مهمترین دلایل مربوط به این امر معرفی کرد و در کنار آن کیفیت و استاندارد راه ها و جاده های کشور است که معلوم نیست چه نمره ای کسب می کند.

مرگ کسانی از جامعه خبری باید تلنگری دوباره باشد به مسوولان امر که هر چه زودتر با یک مطالعه جامع و دقیق سهم عوامل موثر بر تصادفات جاده ای بسیار پر تعداد را در کشورمان مشخص کنند یا اگر چنین مطالعاتی وجود دارد که قاعدتا باید موجود باشد در پی چرایی ضعف و تاخیر در اصلاح باشند.

پایگاه خبری تحلیلی باطن درگذشت این دو خبرنگار فقید را به همکاران رسانه ای خود تسلیت می گوید و از خداوند بزرگ برای خانواده آنان طلب صبر و آرامش دارد.

ممکن است شما هم بپسندید
پاسخ دهید

ایمیل شما منتشر نمیشود