یک مدیر مدرسه و کارشناس حوزه آموزش‌وپرورش ضمن اشاره به اینکه بازگشایی حضوری مدارس نیازمند کلاسهایی با جمعیت حداقلی با توجه به فضای فیزیکی است گفت: عمده کلاس‌های مدارس سراسر کشور از تهویه مناسبی برخوردار نیستند. ممکن است برخی دانش‌آموزان مشکلات جسمانی داشته باشند که آنها نیز هنوز واکسینه نشده‌اند. باید تمهیداتی نیز برای ارتقای سرویس‌های بهداشتی مدارس و تهویه مناسب آنها در نظر گرفته شود که برای همه مدارس لحاظ نشده است. در مجموع نکات بسیاری هست که اگر بخواهیم واقع‌بینانه نگاه کنیم، برای بازگشایی مدارس در سال تحصیلی آتی باید بازنگری جدی روی آنها داشته باشیم.
آفاق صیدی در گفت وگو با ایسنا، دراین‌باره اظهار کرد: یکی از سؤالاتی که معمولاً این روزها همکاران از ما می‌پرسند و از سوی والدین نیز بسیار مطرح می‌شود این که «سرانجام مدارس به‌صورت حضوری بازگشایی خواهند شد و یا غیرحضوری» علت طرح مکرر این پرسش این است که هنوز پاسخ روشن و واحدی از سوی متولیان آموزشی به این سوال داده نشده است.
وی افزود: برای پاسخ دادن به این سؤال، سه حالت را می‌توان متصور شد. نخست اینکه خوشبینانه نگاه کنیم و بگوییم احتمال دارد برگزاری حضوری کلاس‌ها در دی‌ماه و نیم سال دوم رخ دهد. حالت دوم این است که بدبینانه نگاه کنیم و بگوییم سال آینده تحصیلی نیز به‌صورت کامل غیرحضوری است. نگاه واقع بینانه هم این که ممکن است از چندماه آینده به‌عنوان‌مثال از اردیبهشت ۱۴۰۱ برخی مدارس برای برخی کلاس‌ها دوره‌های حضوری رفع اشکال برگزار کنند.
این مدیر مدرسه و کارشناس حوزه آموزش‌وپرورش با اشاره به روند کند واکسیناسیون فرهنگیان و نامشخص بودن واکسیناسیون دانش‌آموزان عنوان کرد: برنامه‌های ما در آموزش‌وپرورش، برنامه‌های اجرایی کامل و صحیحی نیستند. همچنین لازم است برای بازگشایی، از یک تراکم حداقلی برخوردار باشند تا بتوانیم کلاس درس را حضوری برگزار کنیم.
صیدی ادامه داد: همچنین عمده کلاس‌های مدارس در سراسر کشور از تهویه مناسبی برخوردار نیستند. ممکن است برخی دانش‌آموزان ما مشکلات جسمانی داشته باشند که آنها نیز واکسینه نشده‌اند. باید تمهیداتی نیز برای ارتقای سرویس‌های بهداشتی مدارس در نظر گرفته شود که لحاظ نشده است. سرویس‌های بهداشتی لزوماً بهداشت و تهویه مناسب ندارند. درمجموع نکات بسیاری هست که اگر بخواهیم واقع‌بینانه نگاه کنیم باید برای بازگشایی مدارس در سال تحصیلی آتی، بازنگری جدی روی آنها داشته باشیم.
وی با اشاره به اینکه معتقدم یک رسالت مهم هر معلمی این است که دانش‌آموزان را برای همسویی و سازگاری با تغییرات و سبک زندگی ناشی از کرونا به‌ویژه در زمینه تحصیل آماده کنند عنوان کرد: خود والدین هم نقش مهمی ایفا می‌کنند و باید فرزندان خود را برای سال تحصیلی پیش رو آماده کنند.
این مدیر مدرسه و کارشناس حوزه آموزش‌وپرورش تأکید کرد: باید به دانش‌آموزان خودمان بگوییم که شرایط تغییر کرده است؛ نه‌تنها برای امسال بلکه شاید برای سال‌های بعد. امکان دارد در سال‌های بعد نیز شرایط فیزیکی کلاس به آن صورتی که تابه‌حال بوده نباشد. دانش‌آموز باید شرایط را به‌گونه‌ای بپذیرد که بتواند با سختی کمتری به‌صورت غیرحضوری و مجازی به تحصیلش ادامه دهد.
صیدی بابیان اینکه تا وقتی این روال هست، دانش‌آموز باید خودش را مجاب کند که با شرایط کنونی همراستا شود، زیرا شاید دوره اپیدمی این بیماری تا زمان نامشخصی به طول بینجامد گفت: هرچند دانش‌آموزان ما نسبت به اوایل دوره کرونا، اکنون شرایط را بهتر درک می‌کنند و بهتر با آن کنار آمده‌اند. دانش‌آموز باید بداند موضوع مهم برای یادگیری، فضای فیزیکی به‌تنهایی نیست و می‌تواند همان رسالت و کار را در فضای مجازی دنبال کند.
وی که خود مدیر یک مدرسه غیردولتی است درباره فراهم کردن شرایط تحصیل در مدرسه برای دانش‌آموزان توضیح داد و گفت: شرایط ما خوب بود، زیرا تعداد دانش‌آموزان ما بالا نیست و علاوه بر شبکه شاد که دانش‌آموزان تکالیفشان را در آنجا انجام می‌دادند از دیگر وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن های وبیناری نیز استفاده می‌کردیم و ارتباط تک‌به‌تک با بچه‌ها داشتیم.
این مدیر مدرسه و کارشناس حوزه آموزش‌وپرورش ادامه داد: لازم است آموزش‌وپرورش نیز این کار را انجام دهد و این اختیار و فرصت را در اختیار مدارس نیز بگذارد تا از امکانات و سیستم‌های خاصی که معلم دستش برای تدریس بازتر است نیز بهره‌مند شوند.
صیدی ضمن ابراز امیدواری از سپری کردن سال تحصیلی پیش رو به نحو احسن، یک نکته را به والدین متذکر شد و گفت: در دوران کرونا، کلاس‌های درس در کنار خانواده و دانش‌آموزان است که معنا پیدا می‌کند و امیدوارم آنها همکاری لازم را با ما داشته باشند.
وی افزود: والدین سعی کنند جایگزین دانش‌آموزان برای ما نباشند و نقش دانش‌آموز را برای ما بازی نکنند. آنها باید همیار و همکار ما باشند و به بچه‌ها فرصت دهند که به‌اندازه توانایی‌شان درس را بیاموزند و خودشان را به‌جای دانش‌آموز نگذارند. بیشترین مسئله‌ای که همکاران ما را گلایه‌مند می‌کند این است که نمی‌دانند خود دانش‌آموز است که تکالیف را انجام می‌دهد یا والدینش؛ والدین به معلم کمک و به‌عنوان همیار همراه ما باشند و تنها به‌عنوان همراه و راهنمای فرزندان خودشان فعالیت کنند.
