حزب‌الله یکی از طرف‌های محور مقاومت است که طی دهه اخیر به شکل سیستماتیک هدف «جنگ نرم» آمریکایی در لبنان قرار گرفته است.
جنگ رسانه‌ای که از آن به عنوان «جنگ نرم» تعبیر می‌شود روشی است که توسط غرب برای مورد هدف قرار دادن دشمنان ابداع شده و حتی در بسیاری از موارد موثرتر از راهکارهای نظامی عمل می‌کند. ایالات متحده نیز از جمله کشورهایی است که جنگ نرم را به عنوان یک ابزار مهم جهت اجرای پروژه های خود ضد طرف‌های مورد نظر به کار میبرد.
نمونه بارز این جنگ را می توان در بحران سوریه و تبلیغاتی که توسط سازمانهای بین المللی و آمریکا علیه نظام سوریه صورت گرفت مشاهده کرد. این استراتژی به شکل سازماندهی شده در سراسر جهان اجرا می‌شود و طرف‌های مختلف محور مقاومت از جمله حزب الله لبنان بارها هدف این جنگ قرار گرفتند.
در همین زمینه آمریکا که از طریق جنگ نظامی و تجاوزات رژیم صهیونیستی ضد لبنان نتوانست کاری مقابل حزب الله از پیش ببرد بیش از یک دهه گذشته در تلاش برای تخریب چهره مردمی این حزب از طریق جنگ رسانه‌ای و متهم کردن آن به چالش‌ها و بحران‌های متعدد لبنان است. این استراتژی آمریکایی ضد حزب الله طی دو سال اخیر به شکل قابل توجهی تقویت شده؛ به طوری که سفارت ایالات متحده در بیروت تبدیل به مقر اصلی عملیات چهارجانبه آمریکا، انگلیس، عربستان و امارات با هدف مقابله با حزب الله گشته است.
در این چارچوب آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا در گزارشی اعلام کرد که آمریکا و همپیمانان آن صدها میلیون دلار به سازمانهای غیر دولتی جهت مشارکت در اعتراضات اکتبر ۲۰۱۹ در لبنان اختصاص داده بودند. البته این حمایت مالی از سازمانهای مذکور چند سال قبل از آغاز این اعتراضات انجام می‌شد؛ به طوری که این مبلغ که در سال ۲۰۱۸ بیش از ۲۵۰ میلیون دلار بود در سال ۲۰۱۹ و همزمان با آغاز اعتراضات لبنان به ۳۳۴ میلیون دلار افزایش پیدا کرد.
البته در این گزارش سعی نداریم یک تجزیه و تحلیل و قضاوت شخصی ارائه دهیم بلکه همه آنچه گفته می‌شود به شکل مستند در گزارش‌های رسمی آمریکایی آمده که برخی از آنها در وب سایت وزارت خارجه ایالات متحده منتشر شده است.
در این زمینه موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک گزارشی تحت عنوان «مهار حزب الله» منتشر کرد که شامل یک برنامه عملیاتی برای مهار حزب الله از طریق نفوذ به جامعه مقاومت و طرفداران آن است. این گزارش پژوهشی چندین حوزه را پوشش داده و ابزارهای مختلفی را معرفی می‌کند که بسیار خطرناک هستند؛ زیرا هدف اصلی آن تاثیرگذاری بر وحدت و انسجام شیعیان و هدف قرار دادن افکار عمومی داخلی و خارجی و مخالفان و موافقان مقاومت با استفاده از استراتژی سیستماتیک رسانه‌ای ضد حزب الله است.
این گزارش‌ها نشان می‌دهد که «دوروتی شیا» سفیر آمریکا در بیروت که شبانه روز برای مداخله در جزئیات پرونده سیاسی لبنان مداخله می کند در واقع هر کاری در این کشور انجام می‌دهد به جز وظایف یک دیپلمات و وظیفه اصلی او تامین منافع رژیم صهیونیستی و آمریکا در لبنان و مقابله با حزب الله است.
بر این اساس آمریکایی‌ها با استفاده از نفوذی که در میان برخی احزاب لبنانی از جمله ۱۴ مارسی‌ها دارند یک کمپین رسانه‌ای متشکل از روزنامه نگاران و نویسندگان و خبرنگاران و چهره‌های مطرح اجتماعی برای انجام تبلیغات ضد حزب الله و متحدان آن به ویژه در آستانه انتخابات پارلمانی ایجاد کرده‌اند. ماموریت ابتدایی این کمپین جذب افکار عمومی از طریق انجام اقدامات بشردوستانه مانند توزیع مواد غذایی و بهداشتی میان مردم و معرفی خود به عنوان یک ناجی است.
یکی دیگر از مهم ترین ماموریت‌های این کمپین آمریکایی در لبنان در جامعه شیعیان و تحریک جوانان شیعه ضد مقاومت است. آمریکایی‌ها معتقدند باید در سایه تحریم‌های اعمال شده علیه حزب الله و متحدان آن، از طریق منابع ناشناس یک خط ارتباطی تجاری با انجمن‌های کسب و کار در جامعه شیعیان برقرار گردد تا به این ترتیب جوانان شیعه در زمینه اقتصادی مستقل عمل کرده و از حزب‌الله جدا شوند تا به تدریج جدایی ایدئولوژیک نیز میان آنها صورت بگیرد.
سنگ بنای این برنامه آمریکایی جوانان و دانشجویان و فعالان سیاسی و افراد کم سن و سال هستند. سفارت آمریکا همچنین برای تحمیل قیمومیت خود بر رسانه‌های لبنانی بر مبنای سیاست چماق و هویج عمل می‌کند؛ به این صورت که ابتدا مبالغی را تحت عنوان کمک به رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران لبنانی ارائه می‌دهد و سپس شروع به تهدید آنها در صورت عمل نکردن به خواسته‌های آمریکا می‌کند.
موسسه واشنگتن در سیاست خاور نزدیک در این زمینه اعلام کرد که آمریکایی‌ها معتقدند در جنگ تبلیغاتی ضد حزب‌الله باید از رسانه‌های مستقل که دیدگاه ضد حزب اللهی دارند ونیز فعالان شبکه‌های اجتماعی استفاده کرد.
به همین دلیل است که بسیاری از کارشناسان درباره ارائه کمک‌های بشردوستانه از منابع ناشناس با اهداف نامعلوم در جامعه لبنان هشدار می‌دهند؛ به ویژه اینکه یک طرف این جریان به رژیم صهیونیستی برمی‌گردد.
