کنار دریا که هستم چشم‌هایم را می‌بندم و صدای موج‌ها را گوش می‌کنم که از دورها می‌آیند و کم کم به ساحل می‌رسند و دوباره همین کار تکرار می‌شود و این صدای پر از آرامش را در خاطرم می‌سپارم. دریا را دوست دارم چون بسیار وسیع و زیباست. زمانی که کنار این آبی بی‌کران می‌نشینی و به موج‌هایش نگاه می‌کنی که آرام به ساحل می‌خورند، آرامش می‌گیری. دریا یکی از الهام بخش ترین مخلوقات خداوند است، سراسر زیبایی، لطافت، بزرگی و آرامش … دریا که می‌گویی همه ذهنت را رنگ آبی در بر می‌گیرد و گویی آبی نیلگون از لابه‌لای ذهنت به دهان و در میان کلمات جریان پیدا می‌کند.
