پایگاه خبری-تحلیلی “نشنال اینترست” در گزارشی می نویسد: «ایران از صنایع دفاعی و نظامیِ پرشوری برخوردار است که به هر نحو ممکن سعی دارند تا نیازهای این کشور را تامین کنند. صنایع نظامی ایران با تولید تسلیحات سبک و انواع خودروهای ترابری و زرهی، و همچنین تولید تسلیحات پیشرفته ای نظیر “تانکِ کرار”(که گفته می شود از مشابه روسیِ “تی ۹۰ “خود بهتر است)، عملا نشان داده اند که چندان هم دست بسته نیست».
پایگاه خبری-تحلیلی “نشنال اینترست” در گزارشی، نیروهای مسلح ایران را یکی از ستون های محکم و اصلیِ قدرت منطقه ای کشور ارزیابی کرده و به طور خاص به این مساله اشاره نموده که حتی تحریمهای گسترده بین المللی علیه ایران نیز نتوانسته اند مانع از قدرت گیریِ نیروهای نظامی این کشور شوند. نشنال اینترست ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران را دو نیروی اصلی نظامی عنوان کرده که به صورت مکمل کار می کنند و هماهنگی آن ها، موجب تقویتِ توان و قدرت نظامی و امنیتی ایران شده است. کما اینکه می توان ایران را از منظر قدرت نظامی، قدرتمند ترین کشور خاورمیانه دانست.
نشنال اینترست در این رابطه می نویسد:
«یکی از مهمترین بخش های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، سپاه قدسِ آن است که از 15 تا 30 هزار نفر از نیروهای زبده و نخبه سپاه پاسداران تشکیل می شود. نیروهای سپاه قدس عملا ایران را با توانمندی های قابل توجهی در پیشبرد دستورکارهایش همراه می سازند.
ایران بدون تردید یکی از قدرتمند ترین و موثرترین کشورهای منطقه خاورمیانه است. جمهوری اسلامی ایران در مجاورتِ چندین منطقه کلیدی راهبردی و اغلب ناآرامِ جهان نظیرِ خلیج فارس، آسیای مرکزی، اقیانوس هند و قفقاز قرار دارد. ایران از قدرت و نیروی زمینیِ قابل توجهی برخوردار است. نباید فراموش کرد که این کشور در طی هزاران سال، از حملاتِ اقوام و کشورهای مختلف به خاک خود رنج برده و اکنون به خوبی می داند که قدرت در حوزه نیروی زمینی برای آن کاملا ضروری است. در نتیجه، شاهد آن هستیم که ایران از نیروی زمینی گسترده و قابل توجهی چه در ارتشِ خود و چه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برخوردار است.
سال 2013، “مرکز مطالعات راهبردی و بین المللی” تخمین زد که ایران قریب به 350 هزار نظامی فعال در حوزه نیروی زمینی خود دارد که از این تعداد، 130 هزار نفر را نیروهای نخبه و حرفه ای تشکیل می دهند و 220 هزار تَن دیگر نیز از سربازان وظیفه تشکیل می شود. این نیروهای نظامی، در چهار لشگر زرهی، دو لشگر پیاده مکانیزه، چهار لشگر پیاده سبک، شش گروه توپخانه، دو واحد از نیروهای ویژه(کماندوها)، یک تیپ هوابرد، سه تا چهار تیپ کماندویی، تعداد نامشخصی از واحدهای هوایی، و سایر تیپ های زرهی و پیاده تشکیل می شوند.
نیروهای زمینی ایران از ادوات نظامی گسترده ای نظیرِ: 1663 تانک رزمی، 725 خودروی شناسایی و جنگی مرتبط با نیروهای پیاده نظام، 640 نفربر زرهی، 2322 توپ خودکششی، و 1476 موشک انداز و راکت انداز بهره می برند. این قبیل سلاح ها در سال های اخیر با برخی خریدهای تسلیحاتی ایران از کشورهایی نظیر روسیه و چین، تا حدی تقویت نیز شده اند با این حال، ایران به دلیل وجود تحریم های گسترده نظامی علیه این کشور، امکان دسترسی به تسلیحات پیشرفته تر را نداشته است.
وجود تحریم های گسترده از سوی کشورهای غربی علیه ایران موجب شده تا صنایع دفاعی و نظامی ایران قویا به دنبال پر کردنِ چالش ایجاد شده علیه این کشور باشند(با تولید ادوات نظامی مختلف). این مساله موجب شده تا ایران در شرایط کنونی، از صنایعِ دفاعی و نظامیِ پرشوری برخوردار باشد که به هر نحو ممکن سعی دارند تا نیازهای این کشور را تامین کنند. صنایع نظامی ایران با تولید تسلیحات سبک و انواع خودروهای ترابری و زرهی، و همچنین تولید تسلیحات پیشرفته ای نظیر تانکِ کرار(که گفته می شود از مشابه روسیِ “تی 90 “خود بهتر است)، عملا نشان داده که چندان هم دست و پا بسته نیست.
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران و به ویژه شاخه قدس آن نیز، از توانمندی های قابل توجهی در بحث نیروی زمینی برخوردار است. این نیروی انقلابی، ایران را از قدرت زیادی جهت پیشبرد دستورکارهایش در مقابله با دشمنان خود رو به رو می کند. سپاه قدس هماهنگی خوبی نیز با برخی نیروهای نیابتی ایران، نظیر حزب الله لبنان دارد و برای آن کمک های تسلیحاتی، آموزش و حمایت نظامی، فراهم می کند. در این رابطه، یک ژنرال ارشد آمریکایی می گوید: ” آنها عملا خسارات زیادی را به منافع آمریکا و نظامیان آمریکایی وارد کرده اند”.
جدای از همه این ها نباید فراموش کرد که ایران توانمندی های قابل توجهی را در حوزه پهپادی، موشک های بالستیک و جنگ نامتقارن نیز دارد. امری که عملا هرگونه تعدی به این کشور را به امری پرهزینه تبدیل می کند. اضافه بر این، وسعت جغرافیایی ایران و همچنین جمعیت قابل توجه این کشور نیز، از جمله عوامل بازدارنده دیگری هستند که مانع از شکل گیری هرگونه تهاجمی علیه ایران می شوند. مجموع این مسائل موجب می شوند تا نیروی زمینی ایران و قوای مسلح این کشور را ضامنِ تبدیل شدنِ ایران به یک قدرت برجسته و غالبِ زمینی در منطقه خاورمیانه بدانیم».