در چند روز گذشته کابینه جدید با رای حداکثری نمایندگان کار خود را آغاز نمود با توجه به شرایط موجود و انتظارات به حقی که مردم از این دولت در جنبه های گوناگون بویژه مباحث اقتصادی دارند ، و با توجه همراهی ویژه مجلس و دیگر ارکان نظام با دولت ، دیگر جای هیچ توجیهی برای کم کاری و عدم حل مشکلات مردم بویژه در بخش های اقتصادی پذیرفتنی نخواهد بود.
درست است که کشور در شرایط بسیار بحرانی از همه جنبه ها اعم از بیماری کرونا ، بحث تحریمها ، اوضاع خراب اقتصادی ، پول ملی بی ارزش شده ، تورم و گرانی کمرشکن و … به دولت جدید سپرده شد اما دولت و رییس جمهور محترم با علم به تمام این موارد و با شناخت کامل از مشکلات و ایضا قابلیت ها و توانمندی های کشور وارد گود شده و بایستی مطابق قولهایی که به مردم داده اند در راستای بهبود اوضاع کشور از هیچ سعی و تلاشی مضایقه ننمایند.
در این میان شاید مهمترین اولویت دولت سرو سامان دادن و بهبود اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم و کشور باشد.
مباحث اقتصادی از جمله مهمترین و در عین حال پیچیده ترین مباحث در اداره امور هر کشوری می باشد. معمولا تمام مولفه های قدرت یک کشور اعم از قدرت نرم ، نظامی و سیاسی تابعی از قدرت اقتصادی آن کشور می باشد. بدین معنی که هر کشوری به لحاظ اقتصادی قوی تر باشد علاوه بر اینکه شرایط بهتر زندگی و رفاه برای مردم خود ایجاد می کند شرایط و انگیزه های بیشتری برای افزایش قدرت نظامی و سیاسی و تاثیر گذاری بین المللی خواهد داشت.
پس اگر ما می خواهیم دولت و کشور قوی و تاثیر گذرا در جهان داشته باشیم یکی از پیش شرط های مهم آن داشتن اقتصاد قوی است .
برای داشتن این اقتصاد قدرتمند در شرایط کشور ما چند پیش زمینه مورد نیاز است که به برخی از آنها اشاره می شود :
اول : وضع قوانین درست ، ساده با کمترین بند و تبصره گیج کننده جهت تسهیل فعالیت های اقتصادی.
با توجه به هماهنگی خوبی که بین سه قوه بوجود آمده مجلس با وضع قوانین اقتصادی و نظارت بر اجرای آن ، دولت با عمل به این قوانین و قوه عدلیه با نظارت و برخورد با خاطیان و مجرمان کلان زمینه شکوفایی اقتصادی کشور را فراهم نمایند.
دوم – رفع فوری و واقعی موانع تولید :
واقعیت این است که بیش از90 درصد موانع تولید در کشور موانع ” دولت ساخته ” است . برای مانع زدایی ، لازم نیست که دولت محترم نه پولی خرج کند و نه هیچ زحمت دیگری به خودش بدهد ، فقط کافی است دست از سر تولید بردارد همین و بس . نتیجه این همه دخالت شده وضع موجود که عملا بخش اعظم تولید کشور از رده خارج شده و هزاران بنگاه اقتصادی به ورشکستگی و فلاکت افتاده اند .
سوم – هدایت نقدینگی هنگفت و سرگردان کشور به سمت تولید :
برای این بخش بایستی چند کار همزمان انجام شود ،
1- ایجاد مطلوبیت سرمایه گذاری در تولید به جای بازارهای سوداگرانه ای مانند سکه و ارزو … .
2- وضع مالیات های سنگین بر فعالیت های غیر مولد
3- وضع قوانینی جهت اختصاص سهم حداکثری از تسهیلات بانکی به بخش تولید و عدم اختصاص به امور غیر تولیدی .
واقعیت این است که بخش بزرگی از تسهیلات بانکی در بهترین حالت سراز پروژه هایی مانند مال ها و مراکز بزرگ تجاری در می آورند که آنها خود اماکنی جهت فروش کالا و برند های خارجی می باشند یعنی تسهیلات بانکی ما به جای اینکه برای رونق تولید داخلی صرف شود باعث رونق تولید برند های خارجی شده است.
چهارم – اهتمام ویژه به رفع تحریم ها :
رفع تحریمها از این جهت مهم است که زمینه ورود فناوری و سرمایه از خارج و دسترسی به بازارهای صادراتی را برای کشور تسهیل می کند.
اگر دولت محترم بتواند همین تعداد موارد معدود اما مهم و تاثیر گذار را عملیاتی کند انشاالله بخش عمده ای از مشکلات کشور بویژه در بخش اقتصادی رفع خواهد شد و زمینه پیشرفت و جهش اقتصادی بزرگی برای کشور فراهم خواهد گردید.
محمد سعادتمند
