یک رسانه صهیونیستی با اشاره به اینکه اسرائیلیها انگیزه و چشمانداز کافی برای مبارزه ندارند تاکید کرد که ارتش بسیار ترسیده و شجاعت جنگ با دشمن را ندارد.
روزنامه صهیونیستی معاریو بعد از تحولات اخیر در اراضی اشغالی هم زمان با فرار 6 اسیر فلسطینی از زندان «جلبوع» رژیم صهیونیستی، در مقالهای به قلم «کالمان لیفسکند» نویسنده اسرائیلی اعلام کرد که ارتش اسرائیل ترسیده و در حالتی از سردرگمی و تردید قرار دارد و نظامیان تنها می خواهند روز تمام شود و به سلامت به خانههایشان برگردند.
در ادامه این مقاله آمده است، تا زمانی که ما بیدار نشویم بهای سنگینی پرداخت خواهیم کرد و حوادث اخیر یک تصویر نگران کننده ارائه میدهد؛ در حالی که ما به دنبال آرامش هستیم و از شعله ور شدن درگیریها میترسیم. از شکست پلیس در مهار حوادث خشونتآمیز در شهرهای مختلف تا عدم وجود بازدارندگی برای ارتش در نوار غزه و در نهایت ضعف اداره زندانها در برابر فرار فلسطینی تصویری نگران کننده برای اسرائیل به وجود آورده است.
این نویسنده صهیونیست در ادامه تاکید کرد، گفتن این حرف خوشایند نبوده و نوشتن آن نیز راحت نیست؛ اما نمی توان از حقیقت فرار کرد و ما ضعیف هستیم. داستانهایی که اخیرا به عنوان بخشی از زندگی روتین زندانیان فلسطینی در زندان رخ داده بسیار نگران کننده به نظر میرسد. در اینجا می توان ۱۰۰۰ سوال و جواب طراحی کرد و اینکه اداره زندانها چگونه توانست اجازه فرار را بدهد.
در ادامه مقاله روزنامه صهیونیستی معاریو آمده است، پشت همه این وقایع یک حقیقت نهفته است؛ این که ما از آنها میترسیم و نگران هستیم که فلسطینی ها را عصبانی کنیم و اگر آنها عصبانی شوند خدا میداند که چه اتفاقی خواهد افتاد. شاید در جریان این اتفاقات یکی از آنها بمیرد در آن زمان این امر موجب بروز یک هرج و مرج وحشتناک در کرانه باختری شده و ما را به سمت جنگ میکشاند. بنابراین ما ترجیح میدهیم در موضع فعلی خود بمانیم و اجازه دهیم آنها کاری را که میخواهند بکنند. آنها اکنون در دفاتر سازمان خود در منطقه «جنین» نشستهاند و در زندان اسرائیل نیستند.
این نویسنده اسرائیلی ادامه داد، در اینجا باید به اعتصاب غذای اسرای فلسطینی نیز اشاره کنیم. هرگاه که در زندانهای اسرائیل کسی بنا به دلایلی تصمیم به اعتصاب غذا بگیرد فضای وحشتناکی ایجاد میشود. آنها با این کار به ما هشدار میدهند که اگر یکی از این زندانیان بمیرند اوضاع شعلهور خواهد شد و بعد از آن تنها خدا میداند چه اتفاقی میافتد. هرگاه که یکی از فلسطینی ها تهدید به اعتصاب غذا میکند همه ما دچار «هیستریک» میشویم. به جای اینکه فلسطینیان از شعلهور شدن اوضاع بترسند این اسرائیل است که میترسد؛ آن هم در حالی که بر اساس برخی داستانها یکی از قویترین ارتشهای جهان را دارد.
وی اشاره کرد، همه داستانهای سخنگوی ارتش اسرائیل درباره مراکز آموزشی و مواضع نظامیان و انبارهای تسلیحاتی دشمن این حقیقت را پنهان نمیکند که ما ترسیدهایم و شجاعت کافی برای جنگ با دشمن را نداریم. آیا کسی میتواند توضیح دهد که چرا ما بارها و بارها تلاش کردیم تا به دشمن ضربه نزنیم و چرا اسرائیل به کسانی که قصد کشتن ما را دارند تضمین زندگی میدهد؟ چرا اعضای حماس احساس خطر نمیکنند؟ در واقع ما اکنون علیه چه طرفی میجنگیم؟ علیه حماس یا برجهای نگهبانی خالی آن؟
این نویسنده صهیونیست در پایان تصریح کرد، ما قدرت درگیری و جنگ را نداریم. دشمنان ما آرزوها و نیز اراده و آمادگی برای جنگیدن جهت رسیدن به همه آنها را دارند. اما ما چطور؟ آیا ما چشماندازی داریم؟ آیا ما میدانیم که از خودمان چه میخواهیم. ما تنها زندگی میکنیم. یکی از وزرای اسرائیلی در این شرایط میگوید که دیگر نیازی به مبارزه برای مهاجرت به اسرائیل نیست. علاوه بر آن اکثر مهاجران به اسرائیل یهودی نیستند و هیچکس به این موضوع اهمیت نمی دهد. دیوان عالی اجازه ورود غیر یهودیان را در چارچوب قانون بازگشت به اسرائیل میدهد و در واقع باید بگوییم که اسرائیل بعد از ۷۳ سال به خواب رفته است.