در آستانه انتخابات پارلمانی لبنان آمریکا تلاش می کند از حداقل کارت هایی که برای او ضد مقاومت باقی مانده استفاده کند.
انتخابات پارلمانی در کشورهای غرب آسیا به ویژه لبنان و عراق همواره از اهمیت بالایی برای غربی ها و در راس آن آمریکا برخوردار بوده است؛ چرا که این کشورها از مناطق تحت نفوذ ایالات متحده در خاورمیانه محسوب می شوند که در عین حال گروه های ضد آمریکایی و وابسته به محور مقاومت را نیز در خود جای داده اند.
بنابراین بعد از شکست گزینه های نظامی واشنگتن و متحدانش ضد مقاومت رویدادهای سیاسی همچون انتخابات پارلمانی در این کشورها مناسب ترین بستر برای تقابل سیاسی با گروه های مقاومت است؛ همان چیزی که ماه ها قبل از برگزاری انتخابات عراق شاهد آن بودیم و اکنون و حتی بعد از اعلام نتایج این انتخابات نیز زمزمه هایی درباره تاثیرگذاری آمریکا و متحدانش بر این نتایج شنیده می شود.
اما پروژه آمریکا برای انتخابات پارلمانی لبنان حتی شاید طولانی تر از عراق باشد و ابعاد مختلف آن را طی دوره اخیر به ویژه بعد از آغاز اعتراضات اکتبر 2019 دیدیم. این تظاهرات های مردمی که در اعتراض به وخامت اوضاع معیشتی و اقتصادی آغاز شده بود با ورود ابزارهای غربی و آمریکایی رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته و سکویی برای مانور ضد حزب الله شد.
طرح معروف 5 مرحله ای آمریکا که توسط «مایک پامپئو» وزیر خارجه دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق ایالات متحده تهیه شده بود نیز در همین تاریخ کلید خورد تا با استعفای «سعد حریری» نخست وزیر پیشین لبنان مرحله نخست آن یعنی خلاء سیاسی و پس از آن فروپاشی اقتصادی و مالی لبنان اجرا شود و به مرحله چهارم که انفجار اوضاع اجتماعی است برسد.
اما طرح آمریکا در مرحله چهارم خنثی شد تا به مرحله پنجم که حمله همه جانبه رژیم صهیونیستی به لبنان بود، نرسد. در این مرحله و در حالی که واشنگتن با سوءاستفاده از بحران سوخت در لبنان مهره های خود از جمله «ریاض سلامه» رئیس بانک مرکزی این کشور را اجیر کرده بود تا با حذف یارانه سوخت به اوضاع نابسامان لبنان دامن بزنند، حزب الله با هوشیاری کامل و ابتکار واردات سوخت از جمهوری اسلامی ایران به لبنان در برابر برنامه های آمریکا ایستاد.
بعد از آن آمریکا که مجبور شده بود برای مقابله با ابتکار حزب الله اقدام به تسهیل واردات برق اردن و گاز مصر به لبنان کند متوجه شد که در حال از دست دادن کارتهای خود ضد حزب الله در آستانه انتخابات پارلمانی لبنان است.
بعد از آن شاهد جنایتی بودیم که دو هفته قبل توسط یکی از مهره های اصلی آمریکا در لبنان یعنی «سمیر جعجع» رئیس حزب نیروهای لبنانی در منطقه الطیونه بودیم که 7 کشته و بیش از 60 زخمی برجای گذاشت. هدف از راه اندازی این فتنه تحریک و کشاندن مقاومت به جنگ داخلی و استفاده از سلام آن در عرصه داخلی لبنان بود که این پروژه هم با هوشیاری مقاومت و خویشتن داری رهبری آن ناکام ماند و درحالی که نزدیک به 5 ماه به انتخابات پارلمانی لبنان باقی مانده آمریکاییها میدانند که باید برنامه جدیدی برای تاثیرگذاری بر این روند طراحی کنند.
این روزها لبنانیها در کنار مشکلات اقتصادی و معیشتی با بحران بزرگی به نام برق مواجه هستند و مناطق مختلف این کشور در روز بیش از چند ساعت برق ندارند. همین موضوع موجب خشم و اعتراض عمومی مردم شده و نگرانیهایی درباره وقوع دوباره تظاهرات های مردمی قبل از انتخابات پارلمانی وجود دارد.
آمریکاییها به خوبی میدانند که دولت لبنان قادر به حل چالشهای این کشور از جمله بحران برق نیست. از طرف دیگر غربی ها به رهبری آمریکا اعلام کرده اند که هیچ کمکی به لبنان پیش از برگزاری انتخابات پارلمانی انجام نمیشود.
از طرف دیگر آمریکا طرح خرید برق از اردن را برای لبنان مطرح کرده، درحالی که اردن که خود درگیر مشکلات عدیده اقتصادی است چگونه می‌تواند برقی اضافه‌تر از نیاز خود تولید کند که آن را به لبنان بفروشد. درواقع این طرح همچنان روی کاغذ بوده و هنوز به مرحله اجرایی نرسیده و حتی اگر به این مرحله نیز برسد 1 سال زمان نیاز دارد.
اما سوال اصلی اینجاست که طی این یک سال مردم لبنان چگونه با بحران برق دست و پنجه نرم کنند؟ این درحالی است که ایران پیشنهاداتی برای تاسیس نیروگاه برق در لبنان ارائه کرده اما مسئولان این کشور به دلیل ترس از آمریکا به نظر نمیرسد که به اجرای این پیشنهاد فکر کنند.
درصورت وقوع هرگونه تحرک مردمی در اعتراض به قطعی برق در لبنان، بستر مناسبی برای موج سواریهای آمریکا ضد مقاومت و مقصر جلوه دادن آن در بحران اقتصادی لبنان فراهم می شود و برخی معتقدند شاید بحران برق لبنان آخرین کارت واشنگتن در آستانه انتخابات پارلمانی لبنان باشد.
